ربیعی: رأس همه تحریف های دشمن، ارائه تصویر مخدوش از نظام ایران است

به گزارش آذر سخنگوی دولت اظهار داشت: تحریف ماهیت نظام حاکم بر کشورمان و ارائه یک تصویر مخدوش و کاریکاتوریزه از چهره نظام و ایران، در رأس تحریف ها قرار دارد.
به گزارش آذر به نقل از مهر، علی ربیعی سخنگوی دولت با انتشار یادداشتی تصریح کرد: تحریف ماهیت نظام حاکم بر کشورمان و عرضه یک تصویر مخدوش و کاریکاتوریزه از چهره نظام و ایران، در رأس تحریف ها قرار دارد. متن کامل این یادداشت به شرح زیر است: «پس از کرونا برخی کلمات به سپهر واژگانی ما اضافه شدند؛ همچون برخی دوگانه ها که معمولاً از آن برای تبیین شرایط و الزامات برای انتخاب استراتژی ها بهره می گیریم: دوگانه های نان و جان، معیشت و سلامت، آموزش و سلامت، دین و سلامت و… اتقافاً تابحال ایجاد تعادل بین این دوگانه ها رمز موفقیت ما بوده و سبب پیشگیری از افراط و تفریط هایی شده است که هر کدام می توانست سبب شکست ما در این دوران نفسگیر باشد. این دوگانگی ها به ما جهت گیری سیاست گذاری و برنامه ریزی و اقدام چندجانبه را توضیح داده و قابل فهم می نماید. در پاسخ به شکل خاص از تحریف شرایط فعلی که با تحمیل تحریم های صورت گرفته بر جامعه و تلاش دولت و جامعه در مقابله با آنها شکل گرفته است، من در جلسه سخنگویی دولت گفتم در امر مبارزه با کرونا در شرایط متفاوت با کشورهای دیگر قرار داریم و دوگانه دیگری را مطرح کردم: «ما یک کرونا نداریم، دو کرونا داریم، کرونای تحریم، کرونایی که دولت ایالات متحده امریکا مسئول آن است. یعنی کرونایی که از یک میانجی در حیات وحش جهش پیدا کرد و کرونایی که به شکل ویروسِ تحریم و تروریسم اقتصادی، از مغز و از ذهنیت غلط و قلدرمنشانه امریکا سرچشمه گرفته است. به همین جهت مبارزه ملت ما برای حفظ بقای خود یک مبارزه مضاعف است. مبارزه ای است برای سلامت و برای کرامت.» بخشی از مباحث جامعه شناسی اولیه و حتی علوم سیاسی با به کارگیری استعاره های پزشکی توضیح داده می شود هرچند برای توضیح پدیده های سیاسی و اجتماعی باید نهایت احتیاط را رعایت کرد. ترامپ کرونا را «ویروس چینی» می نامد و این تعابیر را همواره در یک متن نژادپرستانه و ضد چینی به کار می برد که کاربرد چندانی نیافت. در این روزها مطالعه می کنم مباحثی در خارج کشور به بحث کشیده می شود که از چند نگاه و اهداف بعضاً متضاد تلاش کردند تعبیر «کرونا» را در یک قالب سیاسی و دشمن شناسانه به کار ببرند. بخشی از آنها که سابقه مبارزه ضد ملت ایران در جنگ تحمیلی را هم داشته اند، برای توجیه عملیات جاسوسی و مزدوری خود در قالب ارتش بعث عراق می گفتند «دو دشمن اصلی» نمی توان داشت و نتیجه می گرفتند اگر «رژیم» دشمن اصلی است پس صدام نمی تواند دشمن اصلی باشد پس باید با او همکاری کرد. با همین تحلیل امروز آنها و جریان های دیگر همان استدلال را برای توجیه تحریم های ضد ایرانی در شرایط کرونایی به کار می برند. این در شرایطی است که خیلی از رسانه ها و چهره های سیاسی در سطح افکار عمومی جهانی و حتی در خود امریکا و بعضاً در صفوف کنگره امریکا، ترامپ را نقد می کنند و می گویند در شرایط کمبود دارو و تجهیزات پزشکی باید «تجارت بشردوستانه» و بویژه اقلام دارویی وغذایی را از شمول تحریم ها معاف کرد. مشاهده می نماییم در واکنشی وحشت زده به همین انتقادها، لابی های اسرائیلی و شاخه فارسی زبان آن در امریکا و در بعضی رسانه های پترودلاری و اتاق فکرهای حرفه ای تحریم گفته اند نه کرونا و نه تحریم تجاری و دارویی و غذایی ایران و تهدید سلامت آحاد شهروندان ایرانی، هیچکدام «دشمن اصلی» ایرانی ها نیستند، آنها دشمن اصلی را بدون اشاره به جنایات تحریم گران، نظام سیاسی ایران می دانند. آنها حتی برای به تصویر کشیدن این فکر منحوس از بازنمایی های کاریکاتورگونه کرونا دریک متن توجیه گرانه تحریم دریغ نکردند. بدین سان تحریم ها و آن فکر منحوس که در خدمت تحریم هاست همپای یکدیگر به پیش می روند: تحریف ماهیت نظام حاکم بر کشورمان و عرضه یک تصویر مخدوش و کاریکاتوریزه از چهره نظام و ایران و ایرانیان، در رأس آن تحریف ها قرار دارد. در پاسخ به این شکل خاص از تحریف بود که من ایده «مبارزه توأمان و متوازن با هر دو کرونا، کرونای تحریم و کرونای کووید ۱۹» را مطرح کردم که در بالا به آن اشاره شد. شیوه های جهش کرونای تحریم به اذهان و انتقال آن به شکل تحریف ماهیت حاکمیت جمهوری اسلامی بی شباهت به آن چیزی نیست که پروفسور ریچارد داوکینز مؤلف کتاب «ژن خودخواه» آنرا «همتاسازی مِم ها» می نامد. می توان با قدری تسامح از برخی ظرفیت های نظریه مذکور برای توضیح عملکرد مِم های تحریف استفاده نمود. او کوچک ترین واحد انتقال فرهنگی را «مِم» نامیده و می گوید مِم ها هم مثل ژن ها و ویروس از یک ذهن به ذهن دیگر منتقل می شوند و درست به همان سان که یک ویروس سازوکارهای ژنی سلول میزبان را به استخدام خود در می آورد، مغز ما هم گاه در شرایطی قرار می گیرد که بدون تأمل و بدون کنترل ورودی های خود برخی اندیشه ها را تکثیر کند. اما مِم های فرهنگی و فکری مثل ژن ها به شکل امانتدارانه منتقل نمی شوند. مِم ها برخلاف ژن ها به شکل تحریف شده منتقل می شوند و همواره در معرض جهش و برآمیختگی قرار دارند. برخی مِم ها از گیرایی و جاذبه روانی خاصی برخوردار می باشند و به سرعت برق و باد از یک ذهن به ذهن دیگر منتقل می شوند. این را در سرعت انتقال و تکثیر برخی فیلم ها، کلیپ ها و پست هایی که در فضای مجازی به اشتراک گذاشته می شود می بینیم. برای مبارزه با «مِم ناامیدی به آینده» و یأس پراکنی ها باید مِم های متضمن امید و بهبودباوری را تقویت کرد. آمریکا و اتاق فکرهای وابسته و رسانه های پترودلاری می کوشند مِم شکست ناپذیری تحریم ها را ترویج کنند. مِم تحریم گاه از فضای لابراتواری اتاق فکرهای تحریم به صفوف بعضی از جریان های داخلی منتقل شده و به قالب «تقدیر» درمی آید. آنچنان که گویی تحریم، تقدیر ایران است و در چشم انداز نزدیک نمی توان شکست تحریم ها را رؤیت کرد. تقدیرنمایی تحریم یکی از آن ویروس ها و مِم هایی است که گاه در شکل تحریف شده در ذهنیت برخی جریان های داخلی رخنه می کند و ذهن آنها را برای تقابل با برخی برنامه های دیپلماسی و گسترش تعامل جهانی به استخدام خود می گیرد. لازمه افزایش مقاومت داخلی و به عقب راندن تحریم بر پایه مقاومت ملی، مم هایی است که باید به یک جریان عمومی تبدیل گردد. مقاومت حداکثری و حتی مقابله با آثار تحریم ها بدون این مم ها ضعیف می نماید. مِم مردمسالاری، مِم سرمایه اجتماعی، مِم مشارکت حداکثری شهروندان در تعیین سرنوشت خود و در تصمیم سازی در عرصه های اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی را باید به جان مِم تحریم و تحریف و «فشار حداکثری» انداخت. من معتقدم بدون این مم ها و بیان واقعیت تحریم و تاثیر آن بر زندگی مردم، نمی توانیم یک مم میان ملت – دولت پدید آورده و آنچنان مقاومت حداکثری را سامان دهیم که فلسفه تحریم برای تحریم گران بی معنا و تحریم گران هم از نظر ذهنی گرفتار شکستگی شوند.»

منبع: