آذر: رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس با حضور برنامه ˮدست خطˮ اظهار داشت: گرانترین و ناامن ترین اینترنت دنیا را داریم.
به گزارش آذر به نقل از ایسنا متن این گفتگو به این شرح است:
چطور به کمیسیون اصل ۹۰ آمدید و بعد رئیس کمیسیون اصل ۹۰ شدید؟ جایی که بزرگانی همچون آیت الله فاکر (ره) بودند که ایشان هم نماینده مشهد بودند.
بله. با عنایت به ۸ سالی که در مجلس بودم در حوزه نظارت ضعف های جدی را شاهد بودم و بسیاری از دستگاه ها همراهی خوبی برای اجرای قانون ندارند، بنابراین انگیزه من در حوزه مسائل فرهنگی کم نشده است. اولویت اول من هنوز مسائل فرهنگی است، اما در این قالب، مسائل متفاوت را پیگیری می کنم که یک بخشی اش مسائل فرهنگی کشور است. الان هم ارتباط ما با کمیسیون فرهنگی برقرار است.
به نظر می آید بسیاری از نمایندگان علاقمند به کمیسیون فرهنگی نیستند. چون در همین مجلس یازدهم تا جایی که اطلاع دارم آخرین کمیسیونی بود که شکل گرفت و حتی چند نفر کم داشت.
البته کمیسیون فرهنگی به سبب پیچیدگی ها و مهم بودن حوزه فرهنگ و اینکه مشت پرکن نیست به حساب این که عدد و رقم نشان دهد، انگیزه خیلی ها کمتر است، اما من با اعتقاد هم در مجلس نهم و هم در مجلس دهم وارد این کمیسیون شدم. در مجلس دهم که اتفاقاً تنها کسی که اولویت اول و دوم خویش را کمیسیون فرهنگی برگزید من بودم. البته کمیسیون اصل ۹۰ سابقاً همین طوری بود.
از پرونده سرمربی تیم ملی فوتبال چه خبر؟ استارتی زده شد و از وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال دعوت کردید و توضیحات آنها را شنیدید و قدری با قاطعیت بیان کردید که وزارت ورزش مقصر است، چون نظارت نکرده است و بقیه به کجا رسیده است؟
در قانون اساسی اصل ۹۰ یک مأموریت فراقوه ای را به مجلس داده است. آن مأموریت فراقوه ای این است که مجلس به طرز کار هر سه قوه و اصلاح طرز کار هر سه قوه ورود پیدا کند. من وزیر را دعوت کردم و با ایشان این مورد را مطرح کردیم که بالاخره طرز کار وزارت در مورد قراردادهایی که با افرادی که با آنها قرارداد خارجی دارند، بیان شود چونکه اشکالاتی فراوانی در آنجا وجود داشت.
آن چیزی که من به آن رسیدم و الان هم داریم پیگیری می نماییم، این بود که وزارت ورزش و جوانان در این مورد ورود درستی نداشته است. این مربی بنا بر برخی گزارشات، مربی در این سطح نبوده که این قرارداد را با او ببندند. این یک بخشی از کار است یعنی باید تائیدیه را نسبت به این مورد داشته باشند. دوم اینکه کسی که با آن قرارداد می بندند باید کنترل کنند یعنی واحد حقوقی باید نظارت کند که این قرارداد دقیقی باشد و منافع ما حفظ شود و خطراتی متوجه طرف ما نشود.
این موارد وظایفی است که وزارت ورزش و جوانان باید داشته باشد و احراز کند و مهر تائید در این مورد بزند. امروز پس از اینکه این مورد را بررسی کردیم الان به تمامی اقداماتی که وزارت ورزش و جوانان در حوزه فدارسیون ها انجام می دهد، گفته ایم پیشنهاداتتان را بیاورید تا قانون آنرا تصویب نماییم، یعنی از این به بعد جلوی این خطای صورت گرفته، گرفته شود.
به صورت مختلف در سطح باشگاهی شاهد می باشیم مربیان خارجی، بازیکنان خارجی و شکایت هایی که می شود و هزینه هایی که متحمل می شویم، چه به لحاظ مالی و چه به لحاظ تحریمی و محروم شدن باشد.
بله، در آن جلسه اعلام کردم که به مواردی رسیده ایم؛ مثلاً با بازیکنی قرارداد بسته اند که این بازیکن اصلاً سلامت نداشته است و وقتی وارد کشور شده، رباط پای او پاره بود و مستقیم به بیمارستان برده شده و در یک سالی که در ایران بوده، بیشتر در بیمارستان بوده است. یک سال آمده، پولی گرفته و قراردادی بسته و بعد چندین عمل کرده و هزینه های متفاوت پرداخت شده و بعد به کشور دیگری رفته و بازی کرده است. این ها ضعف هایی است که در حوزه نظارت وجود دارد؛ باید این ها را انجام داد.
فکر می کنید جمع بندی شما چه زمانی نهایی می شود؟
ما خودمان جمع بندی مان را در این عرصه انجام داده ایم. اقداماتی که ما انجام می دهیم، این است که قوانینی که باید در این راستا وجود داشته باشد را جمع بندی می نماییم. پیشنهاداتی در مجلس داریم، پیشنهاداتی را برای وزارت ورزش و جوانان داریم و مسائلی از گزارش ها داریم که به دستگاه های دیگر می دهیم.
نکته دیگری که در کمیسیون اصل ۹۰ با جدیت پیگیری می شود بحث شبکه ملی اطلاعات و پیام رسان ها است.
خدماتی که امروز در فضای مجازی مردم ما دریافت می کنند واقعا قابل دفاع نیست. یعنی من نمی گویم کشورهای اروپائی و کره جنوبی را نگاه کنید که چه خبر است بلکه می گویم کشورهای اطراف ما شامل عراق، افغانستان و… نگاه نماییم و آن خدماتی که آنها به مردم خود عرضه می دهند با این که سابقه ای در مقایسه با ما نداشته اند، ببینیم قابل مقایسه هست یا خیر.
ما امروز گرانترین اینترنت را به مردم عرضه می دهیم. هزینه ای که در مبحث اینترنت مردم پرداخت می کنند در مقایسه با دنیا و حتی در مقایسه با کشور افغانستان اینترنت گرانی است و ناامن ترین خدمات را عرضه می نماییم که مسائل مختلف دارد. کافی است کار کسی به پلیس فتا بیفتد، تا بداند چه خبر است و چه اجحافاتی رخ می دهد.
خدمات دولت الکترونیک در کشورهای دیگر چطور است؟ بعضی از کشورها که همزمان با ما آغاز کرده اند، بعنوان یک کارشناس در این حوزه بیان می کنم، در کره با ما شروع شده، اما امروز خدمات دولت الکترونیک کره را ببینید چه خدماتی به مردم خود در مسائل آموزشی، بهداشت و درمان، خدمات بانکی، خدمات مسافرتی و هر چیزی که امروز در مخیله بعضی از مردم ما نمی آید که می توانند چنین خدماتی را داشته باشند در کره عرضه می شود.
امروز چه خدماتی در این حوزه به مردم عرضه می دهیم؟ علتش این است که یکسری منافعی است که برخی نمی خواهند دست از این منافع بردارند. یکی دولت می باشد. دولت ها دائماً در ارتباط با این مورد که بتوانند بالاترین دست را در جیب مردم کنند و این منافع را داشته باشند، نقش آفرینی دارند که می خواهیم این را کنترل نماییم.
این درست است که می گویند پس از وزارت نفت، وزارت ارتباطات بیشترین درآمد را دارد؟
بله. درآمد قابل توجهی در این مورد دارد. این درآمدها هم باید در عرضه خدمات باید هزینه شود. امروز اینطور نیست که از مردم پول دریافت می نماییم به ازای آن خدمات به مردم عرضه می نماییم. در فضای مجازی شاید سالانه بالای ۸ – ۹ هزار میلیارد بلکه تا ۱۰ هزار میلیارد این پول را وزارت ارتباطات دریافت می کند. این پول کجا می رود؟ باید بخشی به این سمت بیاید که به مردم توسعه زیرساخت بدهد. می گویند توسعه زیرساخت انجام می دهیم؛ یعنی فیبر نوری می کشیم و یکسری کابل و سیم انجام می دهیم؛ اینکه شبکه ملی اطلاعات نیست. شبکه ملی اطلاعات یعنی حاکمیت و همه این موارد. بعد می گویند ما وزارت زیرساخت هستیم و باید زیرساخت ها را تأمین کنیم؛ تولید محتوا کار دیگری است. می گوییم شما مقصر هستید که نتوانسته ایم تولید محتوا داشته باشیم.
امروز در فضای مجازی تولیدکننده محتوا و مصرف کننده محتوا هر دو پول پرداخت می کنند. مثلاً من عکاس حرفه ای هستم؛ من ۵ عکس حرفه ای می گیرم و این تعداد را می خواهم در فضای مجازی بارگذاری کنم. باید پولی پرداخت کنم و اینترنت بخرم و این عکس ها را بارگذاری کنم. شما هم بعنوان کسی که علاقمند به این عکس ها هستید پول می دهید و اینترنت می خرید، عکس ها را می بینید. پس هم تولیدکننده و هم مصرف کننده پول پرداخت می کند.
خب طبیعی است کسی در این فضا رغبتی برای تولید ندارد. در این طرحی که پیشبینی کرده ایم گفته ایم در ارتباط با این مورد درآمدی که کسب می شود درصدی از آنرا به تولیدکننده بدهید. وقتی این کار را کردند من به جای اینکه ۵ عکس بارگذاری کنم ۵۰۰ عکس در این فضا بارگذاری می کنم به جهت اینکه بتوانم کار کنم.
