قاضی زاده هاشمی در برنامه دست خط : نگران فضای مجازی هستم

نامزد انتخابات ریاست جمهوری با اعلان اینکه در 4 سال اول، فاقدین مسکن را به یک جایی می رسانیم، اظهار داشت: برای 4.5 میلیون نفر، برنامه مسکن داریم.

به گزارش آذر به نقل از مهر، سید امیر حسین قاضی زاده هاشمی نامزد انتخابات ریاست جمهوری با اشاره به اینکه ما ۴ و نیم میلیون واحد کمبود مسکن داریم، اظهار داشت: برنامه خیلی دقیق برای تامین ۴ و نیم میلیون نفر با عنایت به قدرت خرید طراحی نموده ایم. به خصوص سه دهک پائین که توانائی پرداخت آورده اولیه را هم ندارند. مثلاً در مسکن مهر می گفتیم ۱۰ میلیون تومان بدهید و بعداً به دلیل این که پروژه ها سنگین شد نتوانستند پرداخت کنند و ملت پول داده بودند و طلبکار شدند و خانه به آنها داده نمی شد. سه دهک اول را این طور پیش بینی کردیم که مکانیسم تامین مالی برای آن طراحی می نماییم. وی با اشاره به اینکه در ۴ سال اول درحال حاضر فاقدین مسکن را به یک جایی می رسانیم، عنوان کرد: البته این را روی بافت فرسوده شهری گذاشتیم. باز جای دوری این را طراحی نکردیم. نامزد انتخابات ریاست جمهوری ضمن اشاره به این که در پروژه های مسکن ملی، مسکن ساخته شده و کسی استفاده نمی کند، اظهار داشت: یعنی مسکن در جایی داریم که کسی قبول نمی کند آنجا ساکن شود، چون جایی که فرد نیاز به مسکن دارد باید به او مسکن بدهیم، نه جایی که دور از دسترس اوست. متن کامل گفتگوی «سید امیر حسین قاضی زاده هاشمی» در برنامه دست خط بدین شرح است:
*چطور شد در این مقطع حساس و تاریخی قصد کرد وارد عرصه ریاست جمهوری شود؟
اگر بخواهم داستان آنرا بیان کنم قصه طولانی می شود. تصمیم مقطعی و ناگهانی نبوده است. اینگونه نبود که مثلاً نزدیک انتخابات شود و من هم احساس کنم که بنده به سطحی رسیده ام که می توانم رییس جمهور شوم – چون من یک نگاه خاصی در موضوع صلاحیت دارم و اگر لازم شد توضیح خواهم داد – بعد بیایم و تصمیم به ثبت نام بگیرم و بخواهم شانس خودرا امتحان کنم.
ما سال ۹۷ با تعدادی از دوستانی که کار تحلیلی انجام می دهیم به این جمع بندی رسیدیم که تعدادی از مشکلات کشور مزمن شده و دولت های مختلف که می آیند جابجایی مدیران، آن مشکلات مزمن را حل و فصل نمی نماید. مثلاً نمونه تورم را نگاه کنید. تقریباً معیشت، گرانی و تورم شعار تمام دولت ها بوده است. این دال مرکزی گفتمان آنها بوده و هر یک به یک چیزی می چسباند. یکی از جنگ در ایجاد تورم نام می برد و با سازندگی قصد اصلاح داشت، دیگری می گفت مشکلات اقتصادی را با توسعه سیاسی درست می کنم، دیگری گفته مشکلات اقتصادی برای فاصله طبقاتی است و فاسدین را کنار می زنم، دیگری گفته مشکلات اقتصادی به علت ارتباط با غرب و آمریکاست. در نهایت خود موضوع درست نشده و سر جای خودش باقی مانده است. لطمه های اجتماعی هم تقریباً همین است، مسئله کاهش باروری، افزایش سن ازدواج، طلاق و غیره نیز به همین منوال است. بخواهم نمونه ذکر کنم در زمینه فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی، مسائل مزمن شده و دولت های مختلف می آیند و نمی توانند این مسائل را حل کنند.
به یک بیانیه تحلیلی رسیدیم و نام آنرا «فصل پروانگی» گذاشتم که آنرا منتشر کردیم. آنجا حرف ما با جوانانی که کار می کردیم این بود که مسئله پوست اندازی نیست. این طور نیست که آدم ها عوض شوند کار درست می شود. انقلاب اسلامی که به پیروزی رسیده رویکرد سیاسی و سازمان سیاسی کشور را تغییر داده است اما نظام اداری کشور تغییر پیدا نکرده است و نظام اداری موجود در کشور و ساختار حاکم بر اداره کشور ساختار ۱۰۰ ساله است؛ فارغ از این که هیچ ربطی به انقلاب اسلامی ندارد فرسوده هم هست. یعنی حتی اگر انقلاب اسلامی نبود فرسودگی این سازمان و ناوگان آثار سوء می گذاشت و ما این را وصله و پینه کرده ایم. وقت این رسیده که نظام ها تغییر کند. حضرت آقا که بیانیه گام دوم را ابلاغ کردند، آنرا تائیدیه ای بر این نظریه دیدیم. بعد هم بحث دولت جوان حزب اللهی عنوان شد. در همان گفتگویی که ایشان با تعدادی از جوانان داشتند، گفتند این دولت جوان حزب اللهی باید بیاید تا تحول عظیم در نظام مدیریت کشور ایجاد شود. این تحول عظیم در نظام مدیریت کشور یعنی انقلاب در سازوکارها. اخیراً هم که رهبر انقلاب با مجلس صحبت کردند، بیان نمودند سیاست ها باید تغییر کند. مقام معظم رهبری چند وقت پیش بیان نمودند که برنامه ریزی های طولانی مدت داشته باشید.
ببینید، ما همیشه در موقعیت حساس فعلی هستیم و هیچگاه از این موقعیت خارج نمی شویم و همیشه با نتایج پشت هم و سریعی که به ما برخورد می کند روبرو می شویم و همیشه هم عقب هستیم. دولت های ما بسیار زحمت کشیده اند و نمی خواهم بی انصافی کنم؛ بالاخره این رشدی که پس از انقلاب اتفاق افتاده، ماحصل عملکرد همین دولت هاست. ما یک اندیشکده ای به نام «بسامد گام دوم» درست کردیم که در دو سال قبل خواستیم این مورد تبدیل به مدل و اقدام گردد و فقط گفتمان باقی نماند، چون ماموریت را رهبری به جوانان دادند. ما بعنوان قسمتی از جوانان این کشور ۱۵۰-۱۰۰ نفر جمع شدیم. الان هم یک مدل تحول داریم که به نام «دولت مردم» و بعنوان نظریه است. یک سلسله برنامه اجرائی در زمینه های مختلف داریم که هم به مسائل اضطراری مردم توجه می کند و هم نظام مدیریت کشور را در عرصه های مختلف تغییر می دهد. من نه بعنوان یک نفر، بلکه بعنوان نماینده یک رویکرد تحولی امروز در خدمت شما هستم؛ چون اصلاً ریاست جمهوری یک نفره نیست. این باور که ما رییس جمهور انتخاب می نماییم اشتباه است. ما یک نظام فکری را انتخاب می نماییم، یک رویکرد را انتخاب می نماییم، یک نظام برنامه ای را انتخاب می نماییم و این درباره این جمع صادق است.
*چه قابلیت هایی را در خود دیدید که وارد عرصه شوید و این نظام فکری را جلو ببرید؟
شاید یکی از موسسین این ایده مرکزی و دال مرکزی این گفتمان، من بودم و مجموعه اندیشکده و دوستان را اداره می کردم. به علاوه این که در دوستانی که با ما همراهی کردند دوستانی هستند که صاحب پست معاون وزارت و پست های مدیریتی زیادی دارند اما شاید هیچیک این سابقه بعنوان رجل سیاسی مذهبی قابل شناسایی باشد، در آنها نبود و ما با هم هم قسم شدیم که این مورد فرد نیست و موضوع یک جریان است. شاید بزرگترین قابلیت من، یک کار تشکیلاتی و بکارگیری جوانان مدیر، دانشگاهی، انقلابی نوخواسته است تا بتوانند اهداف گام دوم را به نتیجه برسانند.
*آیا شما اختیارات رییس جمهور در قانون اساسی را برای به سرانجام رساندن کارهایی که بتوان مشکلات مردم را بصورت جامع حل کرد، کافی می دانید یا مثل برخی الان می گویید اختیارات کافی است و بعد در عرصه ای که ورود پیدا می کنند می گویند رییس جمهور فقط تدارکاتچی است؟
ما برعکس این سوال شما را عمل کردیم. ما اختیارات رییس جمهور را استخراج کردیم و برمبنای آن طراحی کردیم. نه این که برنامه ای بنویسیم که خارج از حدود اختیارات قانون اساسی و خارج از وظایف رییس جمهور است و بعد در آن گیر نماییم. مثلاً ممکنست من در نظام سیاسی معتقد باشم نظام پارلمانی برای کشور ما مناسب تر است ولی نظام ما نیمه ریاستی است؛ بدین سبب برمبنای ریاستی تصمیم گرفتیم.
در قانون اساسی ما فدرالیسم نیامده، اما تمرکززدایی اجرائی طبق اصل ۱۲۷ قانون اساسی آمده است بدین سبب تعدادی از دوستان که شعار ایجاد دولت های فدرال یا مناطق فدرال می کنند مغایر قانون اساسی است. ما آمده ایم تمرکززدایی تعریف کردیم؛ یعنی قانون گذاری قابل واگذاری نیست، اختیارات اجرائی قابل واگذاری است که طبق اصل ۱۲۷ قانون اساسی است. ما ظرفیت های قانونی، چه سیاست های کلی و چه قانون اساسی را درآورده ایم. من مرد قانون هستم و ۱۳ سال است در مجلس حضور دارم، با مجمع، با شورای انقلاب فرهنگی کار کردم و اسناد بالادستی را خوب می شناسم و دوستانی هم که با ما کار کردند همین طور هستند. ما در چهارچوب اختیارات رییس جمهور برنامه ریزی کردیم که گیر این ماجراها نیفتیم.
*به نظر می رسد دو نوع نگاه برای حل مشکلات اقتصادی وجود دارد. یک نگاه می گوید باید نگاه به درون داشته باشیم و اتکا به توانمندی های داخلی داشته باشیم و در عرصه بین المللی هم از ظرفیت های بین المللی استفاده نماییم. یک نگاه دیگر اولویت نخست را استفاده از ارتباط بین المللی و نگاه به بیرون قرار می دهد. شما کدام نگاه را قبول دارید و بیشتر می پسندید؟
هر دو و هیچکدام! حالا شاید تعجب کنید. آنهایی که صحبت از بین الملل می کنند منظور آنها ۵-۴ کشور است، در حالیکه ما ۲۰۰ کشور در دنیا داریم. کشوری که می خواهد رشد یابد، رشد مثبت داشته باشد، می تواند بدون صادرات و بدون پیوند خوردن در اقتصاد رشد ایجاد کند؟ خیر.
یعنی کشوری مثل ما با ۸۰ میلیون جمعیت دارد یا مانند روسیه یا ژاپن با جمعیت بیشتر از ما، بدون تبادل تجاری جهانی می تواند رشد اقتصادی ایجاد کند؟ می تواند کیفیت کالا ایجاد کند؟ چون یک اصل در رشد اقتصادی، رقابت و عدم انحصار است و باید از تولید داخل حمایت نماییم و اولویت تولید داخل است. به همین خاطر طراحی ما توسعه بازار است.
اقتصاد مقاومتی به مفهوم اقتصاد درون زا و برون گرا است. یعنی باید پایه های اقتصاد داخل کشور باشد، اقتصاد در مقابل تکانه های خارجی مقاوم باشد. ۲۰ درصد تبادل اقتصادی پذیرفته است، ۲۰ درصد واردات و ۲۰ درصد صادرات است. هر چه تراز واردات و صادرات بیشتر شود، بهتر است. یعنی صادرات ما حتما نسبت به واردات بیشتر باشد، ولی این میزان را باید بپذیریم. وقتی از این صحبت می نماییم یعنی بازار ۶۰۰ میلیون نفری را باید ایران مدیریت کند و منطقه هم در اختیار ماست. ما می توانیم. ما در منطقه ای هستیم که غیر از ۶۰۰ میلیون، نزدیک یک جمعیت ۲ میلیاردی هم قرار داریم. در همین منطقه ۶۰۰ میلیون نفری ما می توانیم مدیر زنجیره تامین منطقه شویم. یعنی در تولید و تجارت اشتراکات فراوانی با منطقه درست نماییم. با ملت هایی که با ما تعلق دارند، با ما دوست هستند، به ما علاقه مند هستند، با ما کار می کنند، حاضر هستند برای ما فداکاری کنند و ما هم برای آنها فداکاری می نماییم، همکاری نماییم.
ما یک شعاری داریم که می گویم عمق استراتژیک برادر خود شوید تا عمق استراتژیک شما بشود؛ این نوعی تبادل است. مردم منطقه هم ما را امتحان کرده اند و دیده اند هر زمان همه آنها را تنها گذاشتند ما کنار آنها بودیم و حاضر شدیم برای آنها خون بدهیم؛ این باور آنهاست. در فرهنگ و امنیت با منطقه پیوند خوردیم اما در اقصتاد هنوز پیوند نخورده ایم. باید در اقتصاد هم پیوند بخوریم. بدین سبب به اقتصاد درون زا و برون گرا معتقد هستم که با این تعریف است، نه با تعریف غرب گراها.
*سهم تحریم ها و سوءمدیریت ها را در مشکلات اقتصادی چقدر می بینید؟
هم تحریم مشکل برای ما درست کرده و بدتر از آن، سوءمدیریت برای ما مشکل زا بوده است. شعار ما وقتی میگوییم آمده ایم انقلاب سازوکاری انجام بدهیم، بدین معنا است که سازمان و ساختار اداره کننده کشور داریم که فرسوده است که متعلق به این دوره و این زمانه نیست، برای یک حرکت چابک و سریع آماده نیست. بروکراسی درهم تنیده است؛ اینها همه سوءمدیریت است. سومدیریت، سوءمدیران به تنهایی نیست. سوءمدیرانی است که اینها را درست نکردند. شاید بزرگ ترین تقصیر دولتمردان ما در گذشته این نبوده که خود بد عمل کردند و بد تصمیم گرفتند، که این هم بوده اما بزرگ تر این بود که اصلاحات نهادی انجام ندادند. نظام نهادی را انقلابی نکردند.
امام (ره) که انقلاب کرد یکسری نهاد انقلابی آورد. همین نهادهای انقلابی به جز سپاه و بسیج بقیه تغییر ماهیت دادند و شکل آنها تغییر نمود و یک سازمان اداری مانند بقیه شدند در حالیکه ادارات باید نهاد انقلابی می شدند و کارکرد انقلابی پیدا می کردند. نهاد انقلابی شخصیت انقلابی همچون حاج قاسم است، همانطور که مقام معظم رهبری مثال می زنند. حاج قاسم همه جا هست، ۴۰ سال مجاهدت شبانه روزی است. مردم خوزستان درگیر سیل می شوند، به آنجا می رود؛ بیرون کشور حضور دارد. هیچ جایی نبود که حاج قاسم حضور نداشته باشد و این نمونه مدیر گام دومی می شود. یعنی انسانی که هیچ چیز برای خود و خانواده خودش نمی خواهد و همه امور را با مردم جلو می برد. اگر از حاج قاسم مردم را بگیرید، هیچیک از این موفقیت هایی که توانست به دست بیاورد، را به دست نمی آورد.
*برخی از سوءمدیریت ها با عنوان خودتحریمی نام برده می شود. اگر این را قبول دارید مصادیقی برای این دارید؟ اگر مصادیقی دارید راهکارهای شما چیست؟
من بحث مجوزها را مثال می زنم. بحث مجوزها در جهان جمع شده است و الان مسئله اهلیت در جهان مطرح است؛ یعنی کسی اهلیت کاری دارد یا خیر. اگر اهلیت داشت کار را به او بسپارند. دولت استانداردها را تعریف کند و بگوید استاندارد این شغل فلان شاخص است و فردی که اهلیت دارد و بتواند فعالیت کند، دولت هم نظارت پسینی کند. اگر طرف از این چهارچوب خارج شد با او برخورد کند و پروانه فعالیت او را بگیرد و فرد را ممنوع الکار کند.
ما برای ساده ترین کار باید ۱۷ دستگاه تصمیم بگیرند و مجوز بدهند و شما کار کنید که ۱۱ ماه طول می کشد. این مورد در کشور گرجستان که نظام شفافیت جامع را پیاده کرده، دو ساعت است! برای ایجاد کارخانه فولاد، نه برای کار ساده مثل مرغداری و گاوداری که ۱۱ ماه طول می کشد. از این بگیرید و الی ماشاالله مثال داریم. در توزیع رانت ارز ۴۲۰۰ که هزار جور سلطان از آن درآمد. چه کسی گفته باید واردات و صادرات باید دست یک عده خاصی باشد؟ کسی که این اهلیت را دارد باید فعال شود. اصلاً چرا باید قیمت رانتی باشد؟ این مدل صحیحی است؟ یک تصمیم بگیریم، رانت ایجاد نماییم، بعد عده ای به اصحاب قدرت و ثروت وصل شوند، از این رانت استفاده کنند و بعد دنبال اینها برویم و آنها را مجازات کنیم! ما صد تا ساحت داریم که اداره کشور را برعهده دارد. باید مجموعه زیست بوم کشور تغییر یابدف باید اکوسیستم تغییر کند تا مشکلات حل شود. با حل یک یا دو موضوع، تک ساختی به نتیجه نمی رسیم. تعداد زیادی اقدامات موردی بی نتیجه داشتیم.
*در خانواده بزرگ قاضی زاده هاشمی بیکار دارید؟
بله.
*وقتی با آنها مواجه می شوید و از شما طلب می کنند که یک شغلی برای آنها جور کنید بعنوان یک مسئول در جمهوری اسلامی چه حسی پیدا می کنید؟
خیلی ناراحت می شوم.
*خُب چه کاری می توان برای آنها انجام داد؟
ببینید، شغل در جمهوری اسلامی معادل «کار دولتی» شده است. یعنی وقتی می گویند به ما شغلی بدهید، یعنی ما را به سازمان دولتی و یا شبه دولتی معرفی کنید که ما را استخدام کند و یک حقوقی به ما بدهد. روح کارآفرینی وجود ندارد.
من معتقد هستم و طرحی هم داریم که ظرف دو سال می توانیم تمام افراد جویای کار را شاغل نماییم. حدود ۶ میلیون نفر بیکار مطلق یا مشاغل ناقص داریم. شغل ناقص شغل ی است که فرد چند ساعت در هفته کار می کند اما دستمزد او از حداقل حقوق قانون کار پائین تر است. چون حداقل قانون کار را کف معیشت می گوییم. از این ۶ میلیون نفر حدود ۵ میلیون نفر جویای کار هستند. یک میلیون کسانی هستند که می گویند دنبال کار هستند، اما اهل کار به آنن معنا نیستند. این ۵ میلیون نفر و سالی دو میلیون نفر را با وضع فعلی … حدود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان منبع مالی نیاز دارد که نه بصورت یارانه بلکه به طور تسهیلات پرداخت شود؛ تسهیلات موقت هم نیاز دارد. می توان اینها را سرکار برد ولی جنس کار اینها دولتی نیست. جنس کار این نیست که من چون فلان مدرک لیسانس را گرفته ام متناسب با آن کار کنم.
ما یک نقشه ای از کل کشور تهیه کردیم و شهرستان به شهرستان است. مزیت های شغلی هر شهرستانی را مشخص کردیم و برمبنای آمایش سرزمینی و نیازهای شغلی طراحی کردیم. سامانه ای طراحی کردیم و این سامانه بالا می آید و افراد ثبت نام می کنند. دارایی هایشان را هم ذکر می کنند. مثلاً فردی با پدر خودش زمین کشاورزی دارد. مرتعی در اختیار دارد. امکاناتی که فرد دارد را اعلام می کند و با عنایت به آن اعلام می نماییم که مثلاً برای فرد زنبورداری و یا غیره مناسب می باشد. در کنار این فرد قرار می گیریم و سه ماه آموزش می بیند و امکانات اولیه آن شغل را برای او خریداری می نماییم و در اختیار وی قرار می دهیم و محصول نهایی هم ما می خریم. این چرخه هم رشد اقتصادی ایجاد می کند، هم درآمد بوجود می آورد و هم فرد از بیکاری در می آید و هم تورم را می کاهد و بعد حساب می کردیم ۱۰۰ هزار میلیارد تومان در عرض سه سال و نیم باز می گردد.
*خبر دارید سن ازدواج الان چقدر است؟
متاسفانه بالا رفته است. در آقایان به ۲۷ سال می رسد و در خانم ها به ۲۳ سال رسیده است.
*سن ازدواج باید چقدر باشد؟
سن ازدواج مطلوب طبق استانداردهای جهانی و فیزیولوژیک در مورد آقایان تا ۲۲ سال است و در مورد خانم ها ۱۹ سالگی است.
*اگر رییس جمهور شوید اولویت اول شما به جهت اینکه کاری برای ازدواج جوانان کنید چیست؟
من یک حرف شازی بیان کردم که ۵۰۰ میلیون بود و خیلی سروصدا کرد… ببینید حضرت آقا در مجلس هشتم درباره قضیه فرزندآوری نکته ای بیان نمودند که کارهایی شورایعالی انقلاب فرهنگی کرده بود، من آنجا مسئول کمیته مجلس برای موضوع فرزندآوری شدم. در آنجا خیلی مطالعه و کار کردیم.
یکی از موضوعات فرزندآوری افزایش سن ازدواج است چون دامنه باروری کاسته می شود در نتیجه تعداد فرزند نیز کاسته می شود و یکی از بحث های جدی ما کاهش سن ازدواج به حد مطلوب بود؛ البته با کودک همسری مخالف هستیم ولی سن مطلوبی که وجود دارد. در آنجا به موانع ازدواج رسیدیم. موانع ازدواج چند مورد کاملاً روشن است و استخراج شده است و در مقالات مختلف وجود دارد و مرکز تحقیقات هم چاپ کرده است؛ مثلاً نبود شغل، سربازی، طولانی شدن تحصیلات دانشگاهی و از این قبیل است. بدین سبب اگر بخواهیم سن ازدواج کاهش پیدا کند باید این موانع را برداریم که در شعارهای من وجود دارد و هم باید از تشکیل زندگی پشتیبانی نماییم. برای تشکیل زندگی باید هزینه های ازدواج را کمک نماییم و هزینه مسکن اولیه را کمک نماییم و هزینه های اشتغال را کمک نماییم.
برای این یک صندوق اعتبار خانواده درست کردیم و هر زوج ایرانی ۵۰۰ میلیون تومان اعتبار پیش ما دارند؛ برخی این را وام تعبیر کردند. منابع مالی این را هم دیده ایم، چون برخی سمپاشی در این خصوص کردند، قدری توضیح بدهم بد نیست. ۳-۲ قانون امسال مجلس مانند قانون مسکن، قانون بودجه ای که گذراندیم منابع آنرا دیدیم یعنی من حرف جدیدی بیان نکردم، من فقط درگاه مدیریتی آنرا تعریف می کنم و می گویم بجای این که رها نماییم و جوانان برای ازدواج از یک جا وام بگیرند و از یک جا برای مسکن وام بگیرند و برای اشتغال هم از جای دیگری وام بگیرند، یک درگاه مدیریتی در یک جا درست می نماییم تمام زوج هایی که در این درگاه قرار می گیرند در صورتیکه ازدواج بموقع انجام بدهند، در سنی که ازدواج مطلوب است، از آنها پشتیبانی می نماییم.
*دختر و پسر شما ازدواج کرده اند؟
نخیر هنوز.
*از هزینه های ازدواج خبر دارید؟
بله. چون یک مورد در شرف ازدواج داریم از هزینه ها خبر دارم.
*اگر بخواهید دختر را عروس و پسر را داماد کنید مهریه را چقدر در نظر می گیرید؟
مهریه خانم من ۱۴ سکه بوده و بالاخره بخواهیم مهریه برای طرف تعیین نماییم همان ۱۴ سکه بیشتر نخواهد بود. در ارتباط با جهیزیه هم چون حضرت آقا عنوان کردند کسانی که مقلد من هستند، حرام است که کالای غیرایرانی بخرند، حتما کالای ایرانی خواهد بود، ولی در حد عرف دیگه…
*ولی اوضاع خیلی سخت است!
بله، خیلی سخت شده است. ایرانی هم گران شده است. ارزان ترین یخچال ها ۲۰-۱۵ میلیون شده است.
*از فضای مجازی خبر دارید؟
منظورتان چقدر عمق خبر است؟ بعنوان مصرف کننده که همه در فضای مجازی می باشند و کرونا هم ما را به این فضا غلتانده است.
*اگر فرزندان شما در فضای مجازی باشند و استفاده کنند، با دغدغه مواجه هستید یا خیال شما راحت است؟
حتماً نگران هستم. ما خانواده مذهبی هستیم و در شرایط ویژه ای تربیت شدیم و علاقه مند هستیم فرزندان ما هم در آن شرایط تربیت شوند و آلوده نشوند.
*باید چه کار کرد؟
باید حکمرانی فضای مجازی تغییر کند. همان بحث هایی که ابتدا بیان کردم. ما در این مدل حکمرانی نسبت به پدیده ها منفعل هستیم. پدیده ها از ما عبور می کنند و ما تازه درباره آن فکر می نماییم. مثل ارزهای دیجیتالی که موضوع امروز نیست، موضوع ۱۵ ساله جهان است ولی ما صبر کردیم تا سیلاب آن از ما عبور کند و بعد می گوییم در رمزارز چه نماییم. در سایر پدیده ها هم همین طور است. ما باید واجد فناوری و حکمرانی حاکم بر پدیده های نو در جهان شویم.
الان ۴۲ هزار ماهواره به فضا فرستاده می شود که در سطوح پائین جو حرکت کنند و اینترنت کاملاً آزاد می شود و مستقیم روی وسیله ای که دارید وصل می شوید؛ فیلترینگ و غیره بی مدلول است. در آنجا چه کار باید کرد؟ لازمه این است که خود ما دارای پلتفرم شویم، خود باید دارای فناوری فضایی شویم که در باشگاه فضایی های جهان، جزو عوامل حکمرانی شویم و قوانین ما تعیین کننده باشد. الان قوانین آمریکا تعیین کننده برای پلتفرم های فضای مجازی جهان نیست؟ برای توئیتر و فیسبوک تصمیم گیری نمی کند؟ چون دارنده آنست. ما از مرزها باید بیرون بزنیم. باید در این حوزه ها جهانی شویم.
**بخش دوم برنامه
*پدر چه کاره هستند؟
نانوا هستند.
*هنوز هم نانوایی دارند؟
بله. من یک نانوازاده هستم و به این افتخار می کنم. لقمه حلال پدر ما خیلی موهبت بزرگ آسمانی بوده است.
*در نانوایی به او کمک می کردید؟
بله. بچه بودم کمک می کردم.
*مادر چه کاره هستند؟
مادر من خانه دار هستند.
*چند خواهر و برادر هستید؟
ما کلاً ۶ نفر، دو برادر و ۴ خواهر هستیم.
* به غیر از شما و آقا احسان، خواهران هم جزو چهره های شناخته شده هستند؟
خیلی فعال در عرصه های اجتماعی هستند اما وارد عرصه های سیاسی و انتخاباتی نشده اند. به ویژه در مجموعه مکتب نرجس مشهد فعال می باشند. مادرم من چون رییس یکی از حوزه ها هستند و در آنجا مسئولیتی در مکتب نرجس فریمان داشتند، همشیره ها هم به این منوال هستند. عمدتا فرهنگی، استاد دانشگاه و اینها هستند.
*در زمان مدرسه وقتی می گفتند انشا بنویسید که دوست دارید چه کاره شوید، برخی مواقع به ذهن شما می رسید یک روزی نامزد انتخابات ریاست جمهوری شوید؟
نه، راستش. البته به یاد ندارم چنین موضوع انشایی از ما خواسته باشند چون مربوط به دوران گذشته می شود. نوجوان بودم برخی به من می گفتند شما رییس جمهور می شوید.
*چه سالی ازدواج کردید؟
من سال ۱۳۷۶ ازدواج کردم.
*با همسر چطور آشنا شدید؟
دوستی در دوران دانشجویی داشتیم و من هم جزو فعالان جریان دانشجویی بودم. دوستی داشتیم که با ما همکاری کرد و با هم بودیم، همسر ایشان دوست مادر خانم ما بود و از این طریق آشنا شدیم.
*مهریه هم گفتید که ۱۴ سکه بود.
بله.
*خطبه عقد را چه کسی خواند؟
خدا رحمت کند حضرت آیت الله طبسی در مشهد، او خطبه عقد را خواند.
*از روز عقد خاطره ای دارید؟
چون حاج علی آقای شمقدری که دوست حضرت آقا بودند حاضر در جلسه بودند و ناظر بر این مراسم عقد بودند، ایشان یک شوخی با ما کردند و این موجب شد حضرت آیت الله طبسی نیم ساعتی با من و همسرم درباره وظایفی که نسبت به انقلاب داریم صحبت کنند. با من و همسرم صحبت می کرد که این ازدواج نباید موجب شود وظایف نسبت به انقلاب خودرا فراموش کنید و گرفتار زندگی خود شوید و شغل و درآمد اولویت شود و از این مسیر جدا نشوید.
*تحصیلات همسر هم پزشکی است؟
بله.
*الان هم شاغل هستند؟
بله. ایشان پزشک مرکز بهداشت شرق تهران هستند.
*دو فرزند دارید؟
بله. یک دختر و یک پسر دارم. دخترم سال اول دانشگاه است و امسال وارد دانشگاه شده است. پسرم سال هشتم و دبیرستانی است.
*آقای امیرحسین قاضی زاده هاشمی اگر رییس جمهور شود دایره دخالت خانواده و فرزندان را در امور اجرائی چطور تعریف می کند؟ برای ایشان آقازاده تربیت کردن و بوجود آوردن طبیعی است یا در مقابل چنین مسائلی می ایستد؟
ببینید، ما نظام تحولی نظام اداری طراحی کردیم که مدل شهر-کشوری است و بحث مفصلی است و از حوصله برنامه سریع شما خارج است. در نظام تحولی حتی حدود دخالت های خود رییس جمهور هم حدود خاصی است. رییس جمهور حتی در انتصاب مدیران خودش هم فقط در انتخاب رییس دفتر و شاید معاون اول خود نقش داشته باشد و بقیه در سیستم مدیران منصوب می شوند. در یک سیستمی تصمیمات گرفته می شود، چه برسد به خانواده اش.
ما یک نظام شایستگی برای انتصاب مدیران تعریف کردیم که ۵۵۵ پست راهبردی دولت را تعریف کردیم، کد شایستگی تعریف کردیم و یک سامانه ای به نام «دولت جوان» طراحی شده و افراد جوان و معرفین آنها را که شفاف است، تعیین می نماییم. ۵ شرط برای دولت خودمان داریم که «شفافیت، گفتگو، عدم انحصار، عدالت و پاسخگویی» است. بحث این مفصل است. در نظام کاملاً شفاف افراد و معرفین معلوم هستند و باید آزمون بدهند. آزمون علمی نمی دهند بلکه آزمون های استاندارد شده به جهت اینکه بتوانید طرف را بسنجید که مدیر راهبردی است یا خیر. مثل هوش هیجانی ای کیو، آی کیو، قدرت رهبری، قدرت قاطعیت در تصمیم گیری و … است. اینها توسط روانشناسان مصاحبه می شوند به جهت اینکه مشکلات پنهان روانی نداشته باشند و دوره دو ماهه می بینند تا با برنامه راهبردی دولت آشنا گردند و تیم بشوند، چون ممکنست فردی برجسته باشید اما در جریان یک کار دولتی نتواند کار کند، چون کار دولت یک کار جمعی است و مثل مدیریت استراتژیک به پرواز قوها تمثیل می کنند که همگی در یک راستا هستند. درست است که یک قو جلوتر است اما همه در امتداد بال آن حرکت می کنند. همه هم یک وظیفه دارند و گاهی جای آنها نیز عوض می شود ولی حرکت و این راهبرد کلان به یک سمت اتفاق می افتد.
بنابراین در نظام تصمیم گیری نیز همینطور است. چون در مدل «دولت مردم» برمبنای نظریه مردم رشید ادغام دولت و مردم را داریم یعنی مردم کارکرد دولت پیدا می کنند یعنی دولت هیچ تصمیمی را بدون نظر ذی نفعان نمی گیرد. یعنی هر بخشنامه ای که دولت صادر می کند حتما نمایندگان ذی نفعان باید آن بخشنامه را امضا کرده باشند والا قابل ابلاغ نیست. بدین سبب در چنین سیستمی چه خانواده بنده و چه هرکس دیگری باید دلیلهای خودش را بیان کند تا جمع بپذیرد و به تصمیم برسد.
*در کار خانه کمک می کنید؟
خیلی کم متاسفانه کمک می کنم.
*غذا هم درست نمی کنید؟
تقریباً خانه نیستم.
*غذا درست کردن هم بلد نیستید؟
در حد چهار عمل اصلی.
*تفریح شما چیست؟
تفریح ما کربلا و زیارت اربعین است؛ این از سفر خارجی. آن چیزی داخل انجام می دهیم زمانی که سینما باز بود با خانواده فیلم می دیدیم. پارک می رفتیم.
*اهل سینما و تلویزیون هستید؟
بله.
*آخرین فیلم سینمایی و سریالی که دیدید چه بود؟
آخرین سریال، سریال های ماه رمضان بود. ۳-۲ سریال بود که پشت هم پخش می شد. یاور خیلی طرفدار در خانه ما نداشت و شاید ساعت آن بد بود ولی بچه مهندس و احضار بصورت مرتب دیده می شد.
*خود شما هم می دیدید؟
من هر وقت فرصت می کردم می دیدم و هر چه نمی دیدم برای من تعریف می کردند.
*اهل ورزش هستید؟
بودم- شنا می کردم که با کرونا استخرها بسته شد. چون پای من مجروح است و جانباز هستم و حرکت مچ پای من مشکل دارد دو نمی توانم انجام دهم و ورزشی که برای من مناسب می باشد دوچرخه سواری است و در این هوای آلوده نمی توان دوچرخه سواری کرد. در نهایت شنا می ماند.
*ورزش های قهرمانی را پیگیری می کنید؟
بعضاً بله. وقتی تیم ملی می رود پیگیری می کنم. باشگاه ها کمتر است.
*با شدت و هیجان است؟
نه. من طرفدار همه تیم ها هستم. من تیم های ملی هم وقتی نزدیک گل خوردن می شود، چون اعصابم خراب می شود ول می کنم و می روم. (می خندد).
*تا بحال اطراف شهرهای بزرگ سر زده اید؟
بله. یکی اش مشهد خودمان است.
*وضعیت چطور است؟
خوب نیست. بنا به یک آماری حاشیه نشین رسمی ما ۱۱ میلیون نفر است که محیط زندگی مناسب برای بدیهیات و اولیات زندگی ندارند.
*باید چه کرد؟
بحث این مفصل است. این امر ناشی از یک مکتب فکری است. ما در دهه ۴۰ که تفکرات الوین تافلری حاکم بر نظام برنامه ریزی کشور شد و بعد هم مدرنیته وارد شد و افت نرخ باروری شروع شد، روستا و اقتصاد روستا با اصلاحات ارضی با انقلاب شاه و ملت، از بین رفت و سیل مهاجرت ها به سمت شهرهای بزرگ اتفاق افتاد، درآمدهای نفتی دولت ها زیاد شد و دولت ها نفت را در شهرهای بزرگ خرج کردند، رفاه آنجا افزایش یافت این اتفاق رقم خورد.
در مدلی که طراحی کردیم، تحت عنوان شهر-کشوری، ۴۸۵ مرکز شهرستان را ۴۸۵ پایتخت فرض کرده ایم و تمام اختیارات را بازمی گردانیم. مدل هرمی مدیریت کشور را می خواهیم مدل منشوری نماییم و اختیارات را بشکنیم که موجب ایجاد رشد شود و دولت مرکزی بجای این که همه به سمت دولت مرکزی بیاید دولت مرکزی به سمت محیط برود و این شروع کار است، چون یک سیر ۷۰ ساله را نمی گردد به سرعت برگرداند. باید نیازهای اولیه مردم را به ویژه در زمینه اشتغال و معیشت ایجاد نماییم و بعد کم کم مفهوم «عدالت در رشد» را با تمرکز به محیط این سیر را برگردانیم.
*بهتر می دانید یکی از پایه های ازدواج تامین مسکن می باشد. خیلی ها به فکر مسکن هستند، چه اجاره ای و چه خرید، که الان خیلی وقت است کسی به خرید فکر نمی نماید. می دانید در سالیان اخیر چقدر افزایش قیمت در زمینه مسکن داشتیم و چرا؟
سال انتظار برای مسکن دار شدن از ۵ سال در ضمن یک دهه به ۳۵ سال رسیده است. یعنی شما بعنوان یک ایرانی برمبنای متوسط درآمد کشور اگر بخواهید منابع مالی را خارج از هزینه جمع آوری کنید ۳۵ سال طول می کشد که صاحب خانه شوید. به همین خاطر دخالت سریع و صریح دولت نیاز است.
*چرا این جوری شد؟
این بحث مفصلی درباره تورم دارد. موضوع مسکن یک بحث است بعنوان کالایی که تولید نشد. یعنی بخشی این بود که به اندازه نیاز این کالا تولید نشد و گرفتار کمبود شدیم. تورم ماحصل دو چیز است که کمبود در سمت عرضه و تقاضا است و حجم پول زیادی که در بازار وجود دارد. در مورد مسکن هر دو اتفاق افتاد!
یعنی هم حجم نقدینگی کشور زیاد شد. سالانه سه همت خلق نقدینگی می نماییم و پایه پولی اضافه می شود و مجموعه منابع نقدینگی کشور بیش از سه هزار همت است در حالیکه این اعداد زیر هزار بوده است. رشد نقدینگی به ۳۰ درصد در سال در کشور رسیده است. این بحث مفصلی دارد و در برنامه شما شاید جای بحث های تخصصی نباشد. ما ۴ و نیم میلیون واحد کمبود مسکن داریم. برنامه خیلی دقیق برای تامین ۴ و نیم میلیون با عنایت به قدرت خرید طراحی نموده ایم. به خصوص سه دهک پائین که توانائی پرداخت آورده اولیه را هم ندارند. مثلاً در مسکن مهر می گفتیم ده میلیون تومان بدهید و بعداً به دلیل این که پروژه ها سنگین شد نتوانستند پرداخت کنند و ملت پول داده بودند و طلبکار شدند و خانه به آنها داده نمی شد. سه دهک اول را این طور پیش بینی کردیم که مکانیسم تامین مالی برای آن طراحی می نماییم.
*یعنی اولویت اول شما برای این سه دهک است؟
اولویت برای همه ۴ و نیم میلیون نفر است ولی مدل مالی فرق می کند. آن سه دهک آن پول پیش اولیه را هم نمی توانند پرداخت کنند. ۱۰ میلیون آن زمان الان ۱۰۰ میلیون شده است، یعنی اگر ۱۰ میلیون آن زمان را کسی الان بخواهد پرداخت کند باید ۱۰۰ میلیون پرداخت کند. چه کسی می تواند ۱۰۰ میلیون پول پیش به ما بدهد؟ ما تامین مالی با مکانیسم مفصلی کرده ایم، ولی در کتاب دولت اعتماد منتشر نموده ایم. بدون این که پول از افراد بگیریم به آنها خانه برمبنای قدرت پرداخت قسطشان می دهیم. الان متوسط هر خانواده ایرانی ۴۲ درصد درآمد خودرا پول خانه پرداخت می کند، چه کسی که خانه دارد و چه کسی که اجاره می دهد. آن کسی که خانه دارد سرمایه گزاری نموده و پول خودش را گذاشته و چیزی خریده است. اگر این پول را در بانک می گذاشت به او پول می دادند و آنکه اجاره می دهد هم اجاره پرداخت می کند.
ما بر این اساس یعنی برمبنای قدرت خرید متراژ خانه و قیمت منطقه ای زمین تعیین می نماییم و ۳۰ ساله برمی گرداند. در مورد سه دهک بعدی که اوضاع اقتصادی بهتر دارند، مشارکت ۳۰ درصدی دارد یعنی ۳۰ درصد پول پیش می دهد و ۷۰ درصد ما پرداخت می نماییم، بجای این که ۳۰ ساله بازگرداند ۲۰ ساله برمی گرداند و ۴ دهک بعدی ۵۰-۵۰ است؛ یعنی ۵۰ درصد او پرداخت می کند و ۵۰ درصد ما می گذاریم و ۱۵ ساله باید بازگرداند. در این مدل مشکل مسکن خانواده ها را حل می نماییم.
البته موضوع بدمسکنی هم داریم که اینها فاقدین مسکن هستند. ما بافت فرسوده زیادی داریم. در ۴ سال اول درحال حاضر فاقدین مسکن را به یک جایی می رسانیم. البته این را روی بافت فرسوده شهری گذاشتیم. باز جای دوری این را طراحی نکردیم. در پروژه های مسکن ملی مسکن ساخته شده و کسی استفاده نمی کند، یعنی مسکن در جایی داریم که کسی قبول نمی کند آنجا ساکن شود چون جایی که فرد نیاز به مسکن دارد باید به او مسکن بدهیم، نه جایی که دور از دسترس اوست.
* اگر رییس جمهور شود قانون واقعی هدفمندی یارانه ها را اجرا می کنید؟ یعنی آن کسانی که پولدار هستند و همچنان یارانه می گیرند مستحق گرفتن یارانه می دانید یا خیر؟
ببیند، ما باید نظام بیمه، یارانه و مالیات را یکپارچه کنیم؛ یک نظام شوند. اولاً نظام برنامه ریزی ما برمبنای فرد نخواهد بود، بلکه خانواری خواهد بود. نظام دریافت مالیات ما هم خانواری خواهد بود، نظام پرداخت یارانه ما همین طور. توضیح این مفصل است اما تمام ۲۲ میلیون خانوار ایرانی دارای شناسنامه نزد نظام مالیاتی می شوند و به سه گروه تقسیم می شوند. کسانی که هزینه های واقعی آنها بیش از درآمدشان است، کسانی که هزینه های واقعی آنها برابر با درآمد است و کسانی که هزینه های واقعی آنها کمتر از درآمدشان است.
این هایی که هزینه شان کمتر از درآمد دارند مازاد درآمدشان باید مالیات دریافت نماییم. هر چه این عمق بیشتر می شود، یعنی بصورت پلکانی رشد پیدا می کند. آنهایی که برابر هستند هیچ! آنهایی که هزینه های آنها بیش از درآمد است هر چه عمق بیشتر می شود یارانه بیشتری دریافت نمایند. ما یارانه ثابت نخواهیم داشت بلکه یارانه هوشمند خواهیم داشت. ممکنست سال به سال تغییر یابد مثلاً من امثال سالم هستم و سال بعد خدای ناکرده سرطان می گیرم و هزینه ها افزایش می یابد. من سال قبل مالیات بده بودم و امسال یارانه بگیر می شوم. این که ثابت یک عددی را تعیین نماییم و به مردم پرداخت نماییم خطاست. این که عددی بگوییم و مثلاً دو میلیون یارانه پرداخت نماییم، این خطاست. شاید به یکی باید ۵ میلیون یارانه پرداخت نماییم و از دیگری باید ۵ میلیون مالیات دریافت نماییم.
*یعنی جواب سوال ما که همچنان مستحق می دانید منفی است؟
حتماً مستحق نیستند.
*پولی که به دست می آورید را صرف تنظیم می کنید؟
وقتی هزینه های جامعه بالا می رود درآمدهای دولت هم زیاد می شود بدین سبب گروهی که باید یارانه بگیرند بیشتر می شوند. مثلاً در دوران رکود افراد بیکار می شوند و باید بیمه بیکاری و یارانه دریافت نمایند. در دوره ای که ما فعالیت اقتصادی داریم، رشد اقتصادی داریم اشتغال بیشتر می شود و درآمد کسب می کنند و افرادی که باید حمایت شوند؛ این قبض و بسط دارد.
ولی یک عده ای هستند که دائم باید بگیرند. فرض کنید عده ای از کار افتادگی های جدی پیدا می کنند. آنها عیال دولت هستند و باید دریافت نمایند. من درباره اینها صحبت نمی کنند. شاید گروهی هستند که باید از زمان تولد از اینها حمایت نماییم، یا تصادف بدی می کنند و مشکل نخاعی پیدا می کنند، وظیفه دولت و جامعه است که از اینها حمایت کند. در ارتباط با آنها صحبت نمی کنم. من درباره عموم مردم صحبت می کنم که برمبنای دوران رکود، اشتغال داشتن و نداشتن، فرد سالمند داشتن و نداشتن، نگهداری از فرد معلول در خانواده و غیره متفاوت می باشد.
*گفته بودید برمبنای ماده ۲۹ قانون برنامه ششم، نهادهای نظارتی و عموم مردم باید به این سامانه ثبت حقوق و مزایا دسترسی داشته باشند.
بله.
*الان دسترسی وجود دارد؟
نه متاسفانه.
*چرا؟
بخاطر این که به نظرم یک نوع پنهان کاری در دولت اتفاق می افتد.
*اگر رییس جمهور شوید این را فراهم می کنید؟
دولت ما ۵ شرط دارد که مورد اول شفافیت است. در دولت مردم چون تصمیم می گیرند، مردم باید باخبر باشند، این حداقل است. یعنی مجموعه فرایندها و تصمیمات دولت باید در یک نظام جامع شفافیت قرار گیرد و مردم باید از همه چیز آگاه باشند و طبیعتاً باید کنار این نهادسازی مدنی هم بشود. یعنی گروه های سوت زن باشند. نه فقط باید این شفافیت را ایجاد نماییم بلکه باید نهادسازی نماییم تا آنچه نمی بینیم، مطبوعات، گروه های سوت زن و امر به معروف و نهی از منکر نورافکن بیندازند و اطلاعات را بیرون بکشند و جایی که تخلف اتفاق می افتد به جامعه نشان دهند.
*رئیس جمهور یک جایگاهی است که هر تصمیم آن مورد قضاوت و نقد قسمتی از جامعه قرار می گیرد. عکس العمل شما در قبال نقدهایی که می شود چه خواهد بود و چه پیشنهادی به منتقدین دارید که چگونه شما را نقد کنند؟
شرط دوم دولت ما گفتگو است؛ یعنی دولت باید میز گفتگو ایجاد نماید و نباید ناگهانی و پنهان از مردم تصمیم بگیرد و نباید مردم خودرا سورپرایز کند. تصمیم می گیرد بنزین را گران کند، بگوید به این دلیلهای باید بنزین را گران کنم. بعد کارشناسان بحث کنند و دولت باید به عرف عقلایی که جامعه می پذیرد، عمل کند.
نظام کارشناسی دولت حق ندارد خلاف خواست عمومی جامعه عمل کند که ما بگویم مصلحت جامعه را بهتر از مردم می دانیم. الان جامعه مدنی در جهان قدرتمند شده است، در کشور ما هم قدرتمند شده است و دولت باید تابع این نگاه باشد. دولت ها کارگزار مردم هستند، قیم مردم نیستند. دولت ها کارگزار مردم هستند پس این گفتگو، خودش نقد است. من هیچ وقت وقتی نخواهم بدون نگاه مردم و نظر متخصصین تصمیم بگیرم، همین الان برنامه خودرا منتشر کردم و پیش از ورود به دولت برنامه را اعلام کردیم و گفتیم هر کسی نظری دارد نقد کند. به همین خاطر برنامه های من نقد می شود. چرا برنامه های دیگران نقد نمی شود؟ چون چیزی برای نقد شدن نمی گویند. ما اعلام می نماییم نگاه و مدل ما این است و نقد کنید. اگر اشکال باشد اصلاح می نماییم. ما تعصب کارشناسی سر یک نظر نداریم و پنهان کاری هم نداریم. به همین خاطر از همین الان آشکارسازی را آغاز کرده ایم و می گوییم چه کار کردیم و در چه زمانی انجام می دهیم. دیگران می گویند این اشتباه است و دیگری می گوید درست است. من هم مجبور هستم توضیح بدهم. وقتی مجبور شدم توضیح بدهم مجبور می شوم مطالعه کنم، مجبور می شوم مشورت کنم. دولت یک نفر نیست.
*اگر رییس جمهور شوید و اگر نزدیکان شما کسی مرتکب فساد اقتصادی شود چه برخوردی می کنید؟
برخورد رییس جمهور با همه ابناء کشور باید یکسان باشد. هیچکس درباره تخلف نباید حرمت و حریم داشته باشد. این رفتاری است که امیرالمومنین (ع) به ما آموخت. اگر مدعی جمهوری اسلامی هستیم و اگر مدعی پیروی از امیرالمومنین هستیم باید مثل آن عمل نماییم.
*در صحبت هایتان گفته بودید نباید از تغییر نظام آموزشی ترسید.
از هیچ تغییری نباید ترسید. حضرت آقا در بیانیه گام دوم بیان می کنند آرمان ها ثابت است، اما ما در روش ها انعطاف داریم.
*و اشاره کرده بودید به حذف کنکور و این که باید در اولویت قرار داد و مافیای کنکور را به صورتی جمع کرد؛ یعنی اگر رییس جمهور شوید تغییر نظام آموزشی را در اولویت قرار می دهید؟
در نظام آموزشی ما باید یک انقلاب اساسی اتفاق بیفتد. اولاً بهترین زمان رشد و آموزش تا ۸ سالگی است، چون بیشترین سن رشد مغزی است. ثانیاً آموزش عمومی پیش از رسیدن به سن بلوغ باید تمام شود. ثالثاً آموزش عمومی باید هدف مشخصی را دنبال کند که اینجا پرورش است و بعد آموزش است. در زمینه آموزش سواد زمان و مهارت شغلی است. الان فارغ التحصیلان ما در آموزش عمومی اینها را دارند؟ ندارند. زمانی که کسی به ۱۵ سالگی رسید، باید سواد زمانش را داشته باشد و مهارت ارتباطی قوی و موثر با جامعه داشته باشد و دارای شخصیتی شده باشد و مهارت شغلی ساده داشته باشد. برای شغل های تخصصی تر باید به دانشگاه برود. ما ۱۵ هزار مهارت شغلی در جهان امروز داریم. ما ۳۰۰ مورد را آموزش می دهیم. بعد کله بچه ها را پر از حد و انتگرال می نماییم. رشته شما چه بوده است؟
لیسانس من ریاضی محض و فوق لیسانسم ارتباطات بود.
واقعاً بین این شغلی که دارید و ۱۷ سال درسی که خواندید چند سال تحصیل را اضافه می دانید؟ برای کاری که الان می کنید. بعنوان یک جراح سر و گردن عنوان کنم که ۲۵ سال درس خواندم و ۱۳ سال آن اضافه بود! چرا خب؟!
من می توانستم ۱۳ سال بیشتر به مردم خدمت کنم. بالاخره هر کسی یک طول عمر کاری دارد و یک زمانی از کار افتاده می شود. مهم تر این که ۱۳ سال بیشتر کشور سرمایه گزاری نموده است. ما که می گوییم کنکور را حذف می نماییم چون مکانیسم های استعدادیابی را در سن ۵ تا ۸ سالگی مستقر می نماییم و برمبنای استعدادها افراد را بورس می نماییم و رشد می دهیم. یکی استعداد ورزشی دارد و باید آموزش ببیند و در کار ورزش وارد شود. یکی به درد کارهای فنی می خورد. یکی به درد کارهای فکری می خورد. یکی باید فیلسوف شود. یکی به درد مدیریت می خورد. در آن سن معلوم می شود. دنیا این کار را می کند.
*آقای قاضی زاده هاشمی چه خاصیت های مثبتی در سوابق خودش می بیند که می تواند در جایگاه ریاست جمهوری به او کمک کند؟
اینکه خودگویی می شود. (با خنده). ولی به نظرم بزرگترین مسئله امروز اداره کشور تفکر استراتژیک و یک نگاه ۳۶۰ درجه به همه موضوعات و فهم اجمالی همه مشکلات کشور در رده راهبردی است. دولتمردان ما مدیران بحران و پروژه بودند، نه مدیر استراتژیک باشند، یعنی یک پروژه دست می گرفتند و دنبال این بودند که کسب رضایت کنند و از این مرحله به مرحله بعد عبور کنند. فکر می کنم پس از ۴۰ سال تجربه باید هدفگذاری بلندتر انجام دهیم و عمیق تر به موضوع دقت کنیم و به علم و رشد بشر نگاه نماییم و در آن مرز حرکت نماییم. این خصوصیت نسل جوان است.
من بعنوان نماینده نسل جوان و بعنوان جوان ترین کاندیدا دارای آرمان ها و رویاها و آرزوهای بزرگی که جوانان کشور دارند، هستم و دنبال تحقق آنها هستم. خیلی ها آردهای خودرا بیخته و الک ها را آویخته اند؛ خسته و ناامید شدند. فکر می کنید چیزی درست نمی گردد. درست این موقع ظهور و حرکت جدید است. ان شاءالله این نسل جوان بیایند و دست به دست هم بدهیم و بتوانیم این کار را انجام دهیم.
*خیلی ممنون که حضور داشتید و امیدواریم ۲۸ خرداد مردم حضور پرشور داشته باشند.
اگر درباره «دولت سلام» هم توضیحی می دادیم بد نبود.
*در حد یک دقیقه فرصت داریم.
اسم دولت ما دولت «سلام» است. هر سلامی یک والسلامی دارد. سلام به ایران جدید، سلام به ایجاد اقتدار و تمدن جدید، سلام به حل مشکلات، سلام به توجه به مردم است و والسلام به اختلافات و تنش های سیاسی و رانت خواری ها و بر گذشته صلوات گفتن است. امیدوارم این سلام یک سلام به همه ملت ایران باشد و از جانب همه ملت بزرگ ایران علیک السلام دریافت نماییم.