به گزارش آذر، خروج فرش های ساختمان «حافظیه» سعدآباد با اطلاعاتی متناقض و مبهم درحالی «تایید شده» که سرنوشت این فرش ها همچنان نامعلوم است.
به گزارش آذر به نقل از ایسنا، ساختمان «حافظیه»، جایی که این فرش ها از آن خارج شده است، همچون ساختمان های منسوب به نهاد ریاست جمهوری است که در محله سعدآباد و در کنار مجموعه کاخ های سعدآباد در میان سالهای ۱۳۷۴ و ۱۳۷۶ با طراحی «حسین شیخ زین الدین»، در آستانه برگزاری هشتمین اجلاس سران کشورهای اسلامی ساخته شد.
در توضیحات موجود در رابطه با ساختمان حافظیه آمده است: «باغ سعدآباد یکی از باغ های باارزش تهران است که با مجموعه ساختمان مهمانسرای حافظیه در حاشیه جنوبی آن و در زمینهای راه اندازی شده که فاقد درخت بوده و بعنوان زمین ورزشی از آن استفاده می شد. با خرید چند خانه و مدرسه و تخریب بناهای موجود در آن جا، فضای مناسبی در جلو ساختمان به وجود آمد. با آن که ساختمان در حدود ۲۵هزار متر مربع مساحت دارد، سطح بزرگی از فضای باغ را اشغال نکرده و خیلی از قسمت ها در زیرزمین قرار گرفته اند.» در حال حاضر کاربری این ساختمان بیشتر برای برگزاری اجلاس و بعنوان مهمانسرای سران کشورها است.
در اسفند سال ۱۳۹۸ از ساختمان حافظیه برای برگزاری جلسات ستاد کرونا استفاده می شد که نقدهایی به این تصمیم وارد شد و رئیس دفتر رئیس جمهور وقت هم در پاسخ به آن انتقادها، اظهار داشته بود: «در مجموعه پاستور سالن مناسبی برای برگزاری جلسات با پروتکلهای خاص تعیین شده از جانب وزارت بهداشت وجود ندارد و ساختمان حافظیه دارای سالن جلسات مناسبی است که می توانیم با حفظ پروتکلهای تعیین شده همچون حفظ فاصله میان افراد، جلسات را در این مکان برگزار نماییم. کاخ های سعدآباد در مجموعه ای دیگر و در مجاورت ساختمان حافظیه است که رئیس جمهور تنها در یکی از آنها از رؤسای جمهور و میهمانان خارجی استقبال رسمی می کند.»
اما حدود یک هفته پیش یکی از خبرگزاری ها گزارشی از ناپدید شدن فرش های ساختمان حافظیه منتشر نمود و با ارجاع به گزارشی از دولت با عنوان «خروج غیرقانونی اموالی نظیر ۴۸ تخته فرش دستباف نفیس و گران قیمت از ساختمان حافظیه سعدآباد»، نوشت: «تعدادی تخته فرش نفیس در ساختمان حافظیه نهاد ریاست جمهوری در سعدآباد ناپدید شده است. در دولت سیزدهم تیم ویژه ای با همکاری سازمان های نظارتی تشکیل شده و به بررسی همه جانبه مبحث مفقود شدن فرش های نفیس در دولت قبل پرداخته شده است.» در این گزارش با استناد به نظر کارشناسان «با توجه به قدمت تاریخی آن فرش ها، نوع طراحی، مکتب هنری و خصوصیات فیزیکی ارزش نسبی آنها مبلغی معادل ۱۲۷ میلیارد تومان» اعلام شده است. همینطور اشاره شده است که «این ده تخته فرش ارزش گذاری شده جزء نفیس ترین فرش های نهاد بوده و متعلق به سبک های مشهدی (عمواوغلی)، اصفهان و تودشک است که یکی از آنها از نظر قدمت به دوره قاجار می رسد. تصاویر بعضی از این فرش ها در کتاب «گنجینه تار و پود، مجموعه تصاویر دومین کلکسیون بزرگ فرش جهان» در سال ۹۱ انتشار یافته است.»
گزارش مذکور همینطور اشاره کرده که «فرش ها در بازه سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ از ساختمان خارج شده است.»
ساختمان حافظیه در جوار مجموعه تاریخی سعدآباد
منبع: آذر
