ایمانی در گفت وگو با آذر: اصلاح طلبان رابطه جناحی خودرا با دولت مشخص کنند

به گزارش آذر، یک فعال سیاسی اصولگرا با طرح این مساله که اصلاح طلبان رابطه جناحی و سیاسی خودرا با دولت چهاردهم مشخص کنند، اظهار داشت: آنها مدعی هستند دولت پزشکیان را روی کار آورند، اما در سهم خواهی ناکام ماندند.

ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا در گفت و گو با خبرنگار مهر، رفتار اصلاح طلبان در جریان انتخابات تا شروع به کار دولت چهاردهم را بررسی کرد و اظهار داشت: در چند ماه اخیر اتفاقات بسیار مهم در کشور از نظر جناح های سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا رخ داد و کمتر به تحولات ماه های اخیر از این منظر توجه شد و لازم است یک دفعه دیگر با دقت از دوره ای که افرادی اعلام کاندیداتوری در چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری داشتند و همچنین حمایت هایی که از تعدادی از آنها صورت گرفت، دقت نماییم.
وی با اشاره به این که بررسی تحولات دور اول و دوم انتخابات ریاست جمهوری دوره چهاردهم باید مورد بازبینی قرار گیرد، اضافه کرد: تحولات سیاسی را می توان از ابعاد مختلف مورد توجه قرار داد اما در این مجال می خواهم فقط به جناح های سیاسی کشور آن هم با محوریت دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا دقت نماییم.
این فعال سیاسی اصولگرا رفتار فعالان حزبی و سیاسی کشورمان را در مقاطع مختلف رقابت های انتخاباتی، پیروزی در انتخابات و مرحله معرفی وزرا قابل بازنگری دانست و اظهار داشت: رفتار جناح های سیاسی ما چه اصولگرا و چه اصلاح طلب نسبت به تعیین کابینه و به اصطلاح دقیق تر سهم خواهی در کابینه، همین طور نوع مواجهه شخص رییس جمهور قابل ارزیابی است. از تمامی این ها مهم تر، رأی اعتمادی است که رییس جمهور بصورت کامل برای وزرای پیشنهادی خود از مجلس گرفتن کرد و می توان جبهه های سیاسی ایران را از نظر توسعه یافتگی سیاسی در بوته نقد گذاشت که آنها نسبت به تحولات اجتماعی و سیاسی کشور چه کنشگری از خود نشان دادند. آیا رفتارشان در راه توسعه یافتگی یا در سطح نازل یافته و حضیض بود؟ می توان رفتار هر دو جناح را بازبینی کرد.
ایمانی با اشاره به این که جریان اصلاح طلب بعد از شکست از پشتیبانی از شخص روحانی و روی کار آمدن دولت مردمی شهید رئیسی که بطورکامل از صحنه قدرت کنار گذاشته شده بودند، افزود: اصلاح طلبان می دانستند پزشکیان سنخیت چندانی با جریان اصلاح طلبی ندارد. من بارها در مصاحبه هایم اعلام کردم که پزشکیان با تعاریف موجود، یک اصولگرا بشمار می رود. او به این حکومت و چهارچوب نظام جمهوری اسلامی ایران، بنیانگذار نظام و رهبر آن اعتقاد دارد و بطور رسمی هم اعلام نمود که من یک اصولگرای معتدل هستم. اصلاح طلبان یا این مساله را ندیدند، یا نخواستند که ببینند. پزشکیان گفته بود اصلاح طلبان خودشان آمدند
ایمانی با یادآوری این که اصلاح طلبان تلاش کردند از پزشکیان آن چیزی را که می خواستند ببینند، اظهار داشت: پزشکیان در ارتباط با این مساله که چرا این افراد در کنار او هستند، سکوت کرد. پیش از انتخابات او این تعبیر را به کار برد که خودشان آمده اند؛ نگفت که من آنها را دعوت کرده ام یا تیپ فکری من با آنها هماهنگ است. فقط گفت خودشان آمده اند و این تعبیر سخیفی است اما اصلاح طلبان نخواستند که این ها را ببینند.
این فعال سیاسی اصولگرا رفتار رییس جمهور را در دوران انتخابات تصریح کرد و اضافه کرد: پزشکیان در دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری مرتب به آیات قرآن استناد می کرد و برنامه های خودرا منطبق با سیاست های اعلامی رهبری اعلام می کرد و همچنین بسیار به نهج البلاغه اشاره می کرد، در صورتیکه در کلام هیچ کدام یک از کاندیداهای اصولگرا این میزان به رهبری استناد نمی شد و او اصول گرایانه تر از سایر نامزدها عمل کرد. هر چند که تعدادی از کاندیداها این مواضع خودرا در دوران تبلیغات پنهان می کنند تا سبب ریزش رأی آنها نشود و پزشکیان از این مساله ابایی نداشت. پزشکیان از فشارهای اصلاح طلبان برای اهداف بزرگی گذشت
ایمانی با طرح این مساله که اصلاح طلبان رفتارهای اصول گرایانه پزشکیان را در دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری نادیده گرفتند تا در زمان تعیین کابینه سهم خواهی کنند، اشاره کرد: آنها توسط ظریف کمیته راهبری تشکیل دادند تا اعضاء کابینه را انتخاب کنند و خروجی آن این بود که پزشکیان بالاتر از نیمی از این اسامی را از اساس نپذیرفت و مابقی را هم بنا بر اذعان خود ظریف پیشنهادهای سوم و چهارم به بعد بودند. این معنای بی توجهی یا توجه خیلی کم پزشکیان به پیشنهاد اصلاح طلب ها بود.
این فعال سیاسی اصولگرا با یادآوری این که اصلاح طلبان در سهم خواهی از رییس جمهور برای حضور در دولت به فشارهای بالایی متوسل شده بودند پرداخت و اظهار داشت: آنقدر این آش شور شد که صدای خود اصلاح طلبان هم بلند شد که تا چقدر به رییس جمهور فشار وارد می کنید و نخستین برخورد با استعفای بسیار زشت ظریف رخ داد. با وجود آنکه می گفتند این حق رییس جمهور است که اعضاء کابینه خودرا انتخاب نماید، اما هیچگاه این حق رییس جمهور را نپذیرفتند. این استعفا هم خطاب به مردم بود و نه به شخص رییس جمهور و این یک برخورد بی ادبانه است و پزشکیان که هدف بزرگ تری داشت، روی این موارد توقف نکرد و از آنها عبور کرد.
سهم خواهی اصلاح طلبان صدای خودشان را هم درآورد
ایمانی ضمن مرور واکنش اصلاح طلبان در جریان انتخابات که بطور کامل و مطلق از شخص مسعود پزشکیان حمایت کرده بودند و در کنار قرار دادن واکنش های آنها بعد از ارسال فهرست وزرای پیشنهادی به مجلس، بیان کرد: اصلاح طلبان آنقدر جدی از پزشکیان حمایت کردند که به مثابه حمایتی بود که از خاتمی در سال ۷۶ داشتند و حتی این نوع حمایت را از روحانی نداشتند، اما بمحض این که پزشکیان خواست کابینه خودرا ارائه کند، سهم خواهی ها و برخورد آنها شروع شد؛ به نحوی که صدای خودشان هم درآمد که این میزان سهم خواهی از رییس جمهور درست نیست و این برای چهره اصلاح طلبان مناسب نبود.
وی با یادآوری این که ظریف متوجه بازخورد رفتار خود شده بود، افزود: ظریف اعلام نمود که من به رییس جمهور وفادارم اما در عمل مانند اصلاح طلبان با شخص رییس جمهور برخورد کردند و نباید به این حرف ها اعتنا نماییم. آن هایی که به تعبیر خودشان پزشکیان را سر کار آورده اند یا واقعاً او را نشناخته بودند و تلاش کردند نهایت استفاده را از او ببرند اما پزشکان با زیرکی کابینه ای را که خود تشخیص می داد، معرفی نمود.
این فعال سیاسی اصولگرا با طرح این مساله که فشار زیادی روی شخص رییس جمهور برای معرفی اعضاء کابینه وجود داشت، اظهار داشت: همه می دانند که فشار بسیاری روی پزشکیان بود. از انتخاب معاون اول گرفته تا سایر اعضاء کابینه و ما می دانیم که پزشکان یک تنه زیر بار این فشارها نرفت و جریان منتقد پزشکیان به او از نظر سیاسی فشار وارد نکرد و این فشارها فقط از جانب اصلاح طلبان صورت گرفت و کابینه پزشکیان با استقبال رهبری نظام مواجه گردید.
آیا اصلاح طلبان دولت پزشکیان را متعلق به جریان خود می دانند؟
ایمانی استقبال مجلس اصولگرا از کابینه مسعود پزشکیان را جزو اتفاق های نادر تاریخ سیاسی ایران معرفی نمود و افزود: بیشتر کابینه با رای های بالای ۲۰۰ رأی توانستند رأی اعتماد بگیرند. از نظر جناحی واقعاً این انتخابات آزمون بدی برای جریان اصلاح طلب کشور بود و آنها هنوز تکلیف خودرا با دولت مشخص نکرده اند که آیا جریان اصلاح طلبان این دولت را اصلاح طلب می دانند؟ در ذیل توسعه یافتگی سیاسی بسیار اهمیت دارد که جریان های سیاسی کشور یک دولت را منتسب به خود بدانند یا نه؟
وی در همین رابطه عنوان کرد: بطور مثال، آیا جریان اصولگرای ایران دولت احمدی نژاد را می پذیرد یا می خواهد از زیر آن شانه خالی کند؟ آیا اصلاح طلبان دولت روحانی را می پذیرند یا اصولگراها مسئولیت دولت مرحوم رئیسی را می پذیرند؟ حالا رییس جمهور فعلی با حمایت کامل اصلاح طلبان روی کار آمده است. آیا آنها ۴ سال آینده مسئولیت این دولت را می پذیرند؟ اصلاح طلبان باید این را اعلام کنند که این دولت اصلاح طلبان است یا خیر و این شرافت سیاسی بیشتری دارد نسبت به آنکه سکوت بکنند به هر حال خودشان می گویند که رییس جمهور با حمایت اصلاح طلبان روی کار آمده است.
این فعال سیاسی اصولگرا با تأکید بر این که مسئولیت دولت های احمدی نژاد و رئیسی بر گردن اصولگرایان است، تصریح کرد: اصلاح طلبان هم باید اعلام کنند که این دولت را از آن خود می دانند یا نه و من به عنوان یک کارشناس سیاسی ۴ سال آینده در ارتباط با کارنامه دولت و جناح اصلاح طلب چه تحلیلی انجام دهم، اصلاح طلبان باید در این رابطه تکلیف خودرا مشخص کنند.

منبع: