آذر: رییس جمهور با تشکیل کابینه وفاق ملی، دولتی فراجناحی تشکیل داد و در این راه متحمل فشار قابل توجه سیاسی از طرف جریان اصلاح طلبی شد؛ آنهایی که روز گذشته قهر می کردند و امروز تبریک می گویند.
به گزارش آذر به نقل از مهر، «وفاق ملی» یک مفهوم که هر کسی از ظن خودش دریافتی متفاوت داشت و اصلاح طلبان تندرو می خواستند مفهومی نوین را از این شعار مسعود پزشکیان عرضه کنند، مفهومی که بیشتر مصداق «وفاق با ما» را داشت. آنها در بزنگاه عمل پُشت رییس جمهوری را که مدعی بودند خودشان آنرا روی کار آورده و بر مسند قدرت نشانده و راهی پاستور کرده اند، خیلی زود خالی کردند؛ آنها که می نویسیم شما بخوانید تندروهای سهم خواه که درک صحیحی از جایگاه و مسئولیت رییس جمهور ندارند و خیلی دیر و خیلی هم سخت ممکنست بتوانند مفهوم شایستگی و توانایی و کارشناس خُبره بودن را در عمل نشان دهند.
رئیس جمهور طبق وعده خود که با مردم داشت، اهتمام کرد از نظر بزرگان برای داشتن کابینه «وفاق ملی» کمک بگیرد و در این بین می خواست تا چیدمان کابینه خودرا برمبنای شایستگی و توانمندی انجام دهد؛ اما بطور جدی مورد هجمه قرار گرفت و این حق رییس جمهور بطور جدی توسط آنهایی که قبل ترها حرف هایی در دفاع از اختیارات رییس جمهور داشتند، مخدوش شد. در حقیقت حتی چهره ای مانند محمدجواد ظریف هم بطور رسمی بیان می کرد رییس جمهور حق دارد خودش کابینه و وزیران را انتخاب و معرفی نماید هم در عمل به حرف هایش پایبند نبود و وقتی بطور کامل وزیران پیشنهادی ساز و کار ذیل او در فهرست نهایی رییس جمهور قرار نگرفتند، با قهر جلسه را ترک و در نهایت ظرف ۲۴ ساعت استعفایش را نوشت.
تغییر موضع اصلاح طلبان از حمله به فهرست وزرا تا تبریک برای رأی اعتماد کامل
به طور مثال واکنش آذر منصوری در فاصله یک هفته از ارسال فهرست وزرای پیشنهادی تا گرفتن رأی اعتماد کامل همه وزرای دولت در مجلس گواه یک پیام واضح است که در تندروی منطق و خِرد جا می ماند چونکه در تب و تاب فضای ملتهب اندیشه و خواسته جناح های تندرو فارغ از آنکه به کدام جبهه و اندیشه تعلق دارند، واقعیت ها و شرایط موجود به خوبی ارزیابی نمی گردد. همانطور که خیلی از تندروها در دو جناح شایع سیاسی نتوانستند «وفاق ملی» را به درستی معنا کنند و این از واکنش های آنها هویدا بود. آنهایی که از فهرست متنوع رییس جمهور به مجلس ناخشنود بودند و به پزشکیان حمله کردند، بعد در موفقیت گرفتن رأی اعتماد با دیدن واقعیت این پیروزی برای دولت، تبریک گو شدند.
اما پیش از این که به این صراحت سُخن از آشتی ملی بگویند، به تندی رییس جمهور را هدف پیام های تلخ خود قرار داده بودند. رییس جبهه اصلاحات در مصاحبه ای به موضوع وزرای پیشنهادی پرداخته بود و اظهار داشته بود: «ترکیب معرفی شده حتما با معدل انتظار و مطلوب جبهه اصلاحات فاصله دارد و ما به این علت روز گذشته در نامه ای به رییس جمهور نگرانی هایی را در این ارتباط مطرح کردیم… دولت وفاق ملی، دولت ائتلافی نیست؛ دولت ائتلافی صاحب ندارد و هیچ کس پاسخگوی آن نیست.»
همینطور سخنگوی جبهه اصلاحات ایران در شبکه ایکس نوشته بود: «تحقق شعار وفاق ملی مستلزم اراده حاکمیت و همراهی و همکاری تمامی ارکان و قوای کشور است. با نادیده انگاشتن رأی اکثریت و اولویت پیدا کردن نگاه های حذفی این شعار سرانجامی نخواهد داشت و در نهایت به عنوان درس عبرت به صفحات تاریخ خواهد پیوست.»
جواد امام از وفاق ملی پزشکیان قبل تر هم اینگونه اظهار نگرانی کرده بود: «در آستانه معرفی کابینه دولت چهاردهم به مجلس، اخبار نگران کننده ای درباره ی برخی اسامی به گوش می رسد. تعدادی از آنها نه نسبتی با اصلاحات دارند و نه حتی به رویکرد اعتدالی نزدیک هستند. برخی دیگر هم اساساً به ضدیت با هر تغییر و اصلاحی شهره هستند. اگر قرار بر ادامه سکان داری نظامیان و شبه نظامیان بر سیاست و عدم تغییر رویکرد های امنیتی نسبت به فعالین سیاسی داخل نظام بود، چه ضرورتی به برگزاری انتخابات و تحمیل این همه هزینه به کشور و بازی با روح و روان مردم و خصوصاً جوانان بود؟ جناب دکتر پزشکیان! در نهایت، شخص رییس جمهور مسئول کابینه است و هیچ لابی گر و عنصر تحمیل گری حاضر نخواهد شد، مسئولیت دولت را بپذیرد. پس تا زمان هست، تجدیدنظر فرمائید.»
رفتار اصلاح طلبان در راه توسعه یافتگی نبود
اما این واکنش ها چندان هم پیچیده و پنهان نبوده که بتوان آنرا با چشم پوشی نادیده گرفت. ناصر ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی رفتار فعالان حزبی و سیاسی کشورمان را در مقاطع مختلف رقابت های انتخاباتی و پیروزی در انتخابات و مرحله معرفی وزرا قابل بازنگری دانست و به خبرنگار مهر، اظهار داشت: رفتار جناح های سیاسی ما چه اصولگرا و چه اصلاح طلب نسبت به تعیین کابینه به اصطلاح دقیق تر سهم خواهی در کابینه همین طور نوع مواجهه شخص رییس جمهور قابل ارزیابی است. از تمامی این ها مهم تر رأی اعتمادی است که رییس جمهور بصورت کامل برای وزرای پیشنهادی خود از مجلس گرفتن کرد و می توان جبهه های سیاسی ایران را از نظر توسعه یافتگی سیاسی در بوته نقد گذاشت که آنها نسبت به تحولات اجتماعی و سیاسی کشور چه کنشگری از خود نشان دادند آیا رفتارشان در راه توسعه یافتگی و یا در سطح نازل یافته و حضیض بود و می توان رفتار هر دو جناح را بازبینی کرد.
ایمانی با اشاره به این که جریان اصلاح طلب بعد از شکست از پشتیبانی از شخص آقای روحانی و روی کار آمدن دولت مردمی آقای رئیسی که بطورکامل از صحنه قدرت کنار گذاشته شده بودند، افزود: اصلاح طلبان می دانستند آقای پزشکیان سنخیت چندانی با جریان اصلاح طلبی ندارد. من بارها در مصاحبه هایم اعلام کردم که آقای پزشکیان با تعاریف موجود یک اصولگرا بشمار می رود. او به این حکومت و چهارچوب نظام جمهوری اسلامی ایران، بنیانگذار نظام و رهبر آن اعتقاد دارد و بطور رسمی هم اعلام نمود که من یک اصولگرای معتدل هستم. اصلاح طلبان یا این مساله را ندیدند و یا نخواستند که ببینند.
در واقع نوعی رفتار ناپخته سیاسی از طرف فعالان جناح چپ مشهود است، آنهایی که یک مقطع با لبخند و در مقطع دیگری با اخم با رییس جمهور برخورد می کنند و رفتار آنها مبتنی بر تحولات سیاسی و اجتماعی و شرایط حاکم بر سپهر سیاسی ایران نیست و حالا باید دید که خودشان و رییس جمهور مناسباتشان را به چه صورت تنظیم خواهند کرد؟ خبرگزاری مهر در سلسله گفت و گو و گزارش هایی ابعاد مختلف رفتار اصلاح طلبان و البته اصولگرایان در جریان انتخابات دوره چهاردهم ریاست جمهور را واکاوی و بازبینی خواهدنمود.
منبع: azar22.ir
