به گزارش آذر عضو مجلس خبرگان اظهار داشت: امام(ره) می دانست اگر پس از ایشان، منتظری زمام امور را به دست گیرد همه چیز عوض می شود. این مطلب را یکی از نزدیکان منتظری پیش از مطرح شدن مسئله ی مهدی هاشمی به من گفت.
به گزارش آذر به نقل از مهر، ماجرای عزل آیت الله منتظری از رهبری آینده ی جمهوری اسلامی توسط امام خمینی رحمه الله و انتخاب حضرت آیت الله خامنه ای بعنوان رهبر نظام اسلامی همچون مسائل مهم و حساس تاریخ انقلاب اسلامی است.آیت الله ری شهری در مقطع زمانیِ برخورد حضرت امام رحمه الله با آقای منتظری و همینطور در بُرهه ی ارتحال امام رحمه الله و انتخاب حضرت آیت الله خامنه ای به رهبریِ نظام، وزیر اطلاعات بوده است. وی همینطور در پرونده های در رابطه با آقای منتظری از نزدیک با حضرت امام رحمه الله در ارتباط بود و به علت اشراف سیاسی و اطلاعاتی به تحولات آن بُرهه، از مسلط ترین افراد برای روایت و تحلیلِ «ماجرای رهبری» هستند.آیت الله ری شهری در گفتگوی خود با پایگاه اطلاع رسانی KHAMEMNEI.IR ضمن بیان روایتی دست اول از ابعاد مختلف این موضوع، چراییِ برکناری آقای منتظری توسط امام خمینی رحمه الله و هم اقدامات امام(ره) برای توجه دادن خواص و خبرگان نسبت به شایستگی حضرت آیت الله خامنه ای برای مسئولیت رهبری جمهوری اسلامی را تحلیل کرده اند.آنچه پیش رو دارید متن کامل گفتگو با آیت الله ری شهری است: همان طور که مستحضرید در ایام چهاردهم و پانزدهم خرداد دو واقعه ی مهم اتفاق افتاده است. واقعه اول ۱۵ خرداد ۴۲ است که حضرت امام همیشه به نیکی و بزرگی از این واقعه یاد می کردند. و واقعه ی دوم ماجرای رحلت حضرت امام در شب چهاردهم خرداد ۱۳۶۸ و انتخاب حضرت آیت الله خامنه ای به رهبری نظام جمهوری اسلامی است. برای ورود به واقعه ی دوم احتیاج به یک مقدمه ی موضوعی داریم. پیش از این مسائل در سال ۶۴ آیت الله منتظری از جانب مجلس خبرگان رهبری دوره ی اول بعنوان رهبر آینده ی انقلاب انتخاب و منصوب شدند و در سال ۶۸ حضرت امام با نگارش نامه ای به ایشان فرمودند که شما صلاحیت رهبری را ندارید. جنابعالی در آن دوران مسئولیت وزارت اطلاعات را برعهده داشتید و ازجمله شخصیت هایی بودید که با حضرت امام ارتباط مستمر و نزدیکی داشتید. چه مسائل و وقایعی صورت گرفت که حضرت امام را به این نتیجه ی قطعی رساند که ایشان باید از این منصب برکنار شوند؟
در اینجا دو مساله یعنی انتخاب آقای منتظری و عزل ایشان وجود دارد که از مسائل بسیار مهم تاریخی انقلاب هستند. و برپایه حکمت الهی این چنین مقدّر بود. اگر این اتفاق نمی افتاد، انقلاب، که درواقع نه تنها بزرگ ترین میراث امام رحمه الله بلکه ثمره ی چهارده قرن تلاش و مجاهدت، خون و شهادت و اسارت است از بین می رفت. این کار به جز از امام رحمه الله با اذن الهی از دست کسی ساخته نبود. یعنی تنها امام رحمه الله بود که بعنوان واسطه ی تقدیر بزرگ الهی این کار بزرگ به دستش انجام شد که به عقیده ی بنده ایشان زمینه ساز حکومت جهانی اسلام به رهبری حضرت بقیه الله الاعظم شدند. من تردیدی ندارم.
امام رحمه الله دو اقدام اساسی در اواخر عمرشان انجام دادند که این دو اقدام، نقطه ی جمود مورد اشاره را از بین برد. بنابراین است که جامعه ی تشیع پس از رحلت ایشان همچنان در حال پویایی است و هیچ توقفی ندارد. یعنی جامعه ی تشیع در دوران رهبری آقا دارد روزبه روز در جهان پویاتر می شود. خب این دو اقدام امام رحمه الله چه بود و هدف امام رحمه الله از این اقدامات چه بود؟
اولین اقدام امام رحمه الله که سبب شد نقطه ی جمود و مانع و سدّ پویایی از بین برود، تبیین خصوصیت ها و صفاتِ مجتهد جامع بود. امام رحمه الله پیامی دارند که به «منشور روحانیت» معروف شد. این پیام خطاب به روحانیون، مراجع، مدرسین، طلاب و ائمه ی جمعه و جماعات و درباره ی خصوصیت های لازم برای فقیه جامع است. جامع بودن یک فقیه به چه معنا هست؟ فقیه جامع، یعنی کسی که واجد شرایط رهبری باشد. هر فقیه و هر مجتهدی واجد شرایط رهبری نیست. ایشان در آن منشور این نکته را آوردند که خیلی حرف مهمی است؛ متن سخن امام این است: «آشنایی با روش برخورد با حیله ها و تزویرهای حاکم بر جهان و داشتن بصیرت و دید اقتصادی، اطلاع از کیفیت برخورد با اقتصاد حاکم بر جهان، شناخت سیاست ها و حتی سیاسیون و فرمول های دیکته شده ی آنان و درک موقعیت و نقاط قوت و ضعف دو قطب سرمایه داری و کمونیزم که در حقیقت استراتژی حکومت بر جهان را ترسیم می کند، این ها از خصوصیت های یک مجتهد جامع است. یک مجتهد باید زیرکی و هوش و فراست و هدایت یک جامعه ی بزرگ اسلامی و حتی غیراسلامی را داشته باشد. [این نکات خیلی مهم است]. و در ادامه، امام رحمه الله فرموده اند علاوه بر خلوص و تقوا و زهدی که در خور شأن مجتهد است، واقعاً مدیر و مدبّر باشد. حکومت در نظر مجتهد واقعی فلسفه ی عملی تمام فقه در تمامی زوایای زندگی بشریت است. حکومت نشان دهنده ی جنبه ی عملی فقه در برخورد با تمامی معضلات اجتماعی، سیاسی، نظامی و فرهنگی است. فقه نظریه واقعی و کامل اداره ی انسان از گهواره تا گور است».
بنده فکر نمی کنم کسی تاکنون چنین تعریفی از مجتهد جامع کرده باشد یا بتواند این تعریف را بکند.
این نکات مهم را امام رحمه الله در تاریخ ۶۷/۱۲/۰۳ یعنی ۳۲ روز پیش از حکم عزل آقای منتظری که در تاریخ ۶۸/۰۱/۰۶ بود، فرمودند. این اقدام امام رحمه الله به چه معنا بود؟ به این معنا بود که آقای منتظری این خصوصیت ها را ندارد. و مردم من به شما کسی را معرفی خواهم کرد که دارای این خصوصیت ها باشد و او می تواند جای من باشد نه آقای منتظری. اما چرا؟
ببینید آقای منتظری در بیست و دوم بهمن ۶۷ دستاوردهای انقلاب اسلامی بخصوص جنگ تحمیلی را به شدت زیر سوال برد. هم رسانه ها گفتند و نوشتند و هم در آخرین دیدارهایی که بنده با امام رحمه الله داشتم همین صحبت ها شد. یک خاطره ی تاریخی هم اینجا بگویم. بنده به امام رحمه الله عرض کردم که آقا این حرف ها چیست که آقای منتظری می زند و در همه ی رسانه ها و تلویزیون و رادیو هم پخش می شود!؟ ایشان خیلی ناراحت شدند. حاج احمدآقا هم نشسته بود. آنجا امام رحمه الله فرمودند که دیگر صحبت های آقای منتظری رسانه ای نشود. یک نکته ی دیگری را هم بگویم. در آن جلسه حاج احمدآقا به بنده رو کردند و گفتند آقا من حرفی به شما نگفتم که اینها را به امام بگو! گفتم بله و من الان دارم خودم می گویم و از این حرف های آقای منتظری تعجب می کنم.
امام رحمه الله با ملاحظه ی این سخنان به این جمع بندی رسیدند. که مشکل بیشتر از آن است که آقایان تصور می کردند و بیشتر از آن است که منتقل می شده است. یک نکته ای هم راجع به خود امام رحمه الله بگویم. اگر کسی شمّ سیاسی داشته باشد و از نزدیک با امام رحمه الله رفت و آمد داشته باشد، می داند که امامی یک نابغه ی سیاسی بودند. یعنی نه اینکه ایشان هوش سیاسی داشت، اصلاً نابغه ی سیاسی بودند. امام شناخته نشدند. به غیر از مقامات عرفانی، فقهی، اصولی و به غیر از مقامات معنوی که باب دیگری هستند، امام یک نابغه ی سیاسی بودند که شناخته نشدند. و رهبر فعلی هم شناخته نشده اند. فقط امام رحمه الله ایشان را شناختند. و امام رحمه الله فهمیدند که ایشان پس از خودشان به درد رهبری می خورند.
امام رحمه الله می دانست اگر پس از ایشان، آقای منتظری زمام امور را به دست گیرد همه چیز عوض می شود. این مطلب را یکی از نزدیکان آقای منتظری خصوصی پیش از مطرح شدن مساله ی مهدی هاشمی و پیش از اینکه این حرف ها پیش بیاید، به من گفت. این شخص به من اظهار داشت که انقلاب باید از ریشه عوض بشود! این عین حرفش بود.
امام رحمه الله وقتی به این مساله رسید که همه چیز با رهبری آقای منتظری خراب می شود و اگر اینجا اقدام جدی نکند، همه چیز عوض و خراب می شود و این نهال نوپایی که غرس کرده می خشکد. و رهبری آقای منتظری برای نظام خطرناک می باشد. امام رحمه الله به این جمع بندی قطعی رسید. کسی که قرار بود سکان دار این نظام پس از امام رحمه الله بشود، به جای اینکه در دهمین سالگرد پیروزی انقلاب مردم را به آینده امیدوار کند و دشمنان را ناامید کند، عکس آن عمل می کند. یعنی آقای منتظری این قدر بینش سیاسی نداشت و فاقد بینش سیاسی بود که تلاشهای هشت سال دفاع مقدس را زیر سوال برد و دشمنان را شاد و دوستان را ناامید کرد. متن حرف هایش را هم کیهان آن موقع منتشر نمود. بعد هم دیگر رویشان نشد و این حرف ها را حذف کردند. حتی اگر به سوابق آقای منتظری رجوع کنید این بخش از سخنرانی در خاطراتش هم نیست. ما هرچه گشتیم نتوانستیم آنرا پیدا نماییم، اما توانستیم در آرشیو کیهان این سخنان را پیدا نماییم.
این متن سخنرانی ایشان است که می گوید: «دشمنان ما که این جنگ را تحمیل کردند آنها پیروز از کار درآمدند. چقدر نیرو از ایران و از دست ما رفت و چقدر جوان ان را از دست دادیم». این سخنان از صداوسیما پخش شده است، ولی الان نمی توانید در آرشیو صداوسیما این سخنان را پیدا کنید! کسی که قائم مقام رهبری هست و امام رحمه الله استادش بوده است و می خواهد رهبر آینده بشود، چندماه مانده به سالگرد پیروزی انقلاب، مدیران ارشد جمهوری اسلامی را متهم به لج بازی می کند و آنها را دعوت می کند که توبه کنند. ایشان می گوید «اگر اشتباهی کرده ایم اینها توبه دارد. اقلاً متنبه بشویم که بعداً تکرار نکنیم. باید بفهمیم اشتباه کرده ایم و بعد بگوییم خدایا و ای ملت ایران ما اینجا اشتباه کردیم. ما در جنگ تحمیلی خیلی اشتباه کردیم و خیلی ها [یعنی امام رحمه الله] لج بازی کردند.» البته این قسمت اخیر را در خاطراتش آورده است. راجع به شعارهای انقلاب هم می گوید «چقدر در این زمان شعارهایی دادیم که غلط بود و بسیاری از آن شعارها، [یعنی مرگ بر آمریکا و…] ما را در دنیا منزوی و مردم دنیا را به ما بدبین کرد.»
این حرف ها در واقع بخشی از نکاتی بودند که ما در بیانیه های بسیاری از این گروهک های سیاسی هم آنها را می دیدیم و می شنیدیم.
بله؛ همان حرف های منافقین بود. آنها هم همین حرف ها را می زدند. اما امام رحمه الله در همین پیامی که از ایشان خواندم، قبل از تبیین خصوصیت های مجتهد جامع، به تفصیل صحبت های ایشان را مورد انتقاد قرار دادند و به این صحبت اشاره می کنند.
امام رحمه الله پیش از اینکه آن پیام را بفرمایند، به صحبت های آقای منتظری اشاره می کنند و از خانواده های شهدا و جانبازان عذرخواهی می کنند. ایشان می فرمایند: «من در اینجا از مادران و پدران و خواهران و برادران و همسران و فرزندان شهدا و جانبازان به خاطر تحلیل های غلط این روزها رسماً معذرت می خواهم و از خداوند می خواهم مرا در کنار شهدا و شهدای جنگ تحمیلی بپذیرد.» – امام رحمه الله به اینجا که می رسند، به خاطر این حرف ها آرزوی مرگ می کنند و می فرمایند «ما در جنگ برای یک لحظه نادم و پشیمان از عملکرد خود نیستیم.»
بنابراین تبیین خصوصیت های مجتهد جامع در فضای سیاسی آن روز اشاره به این است که آقای منتظری مجتهد جامع نیست. و فاقد شرایط رهبری است. اینها همه مقدماتی بود که امام رحمه الله برای رهبری آقا فراهم کردند. بخصوص اینکه امام رحمه الله در دوم فروردین ۶۸ ضمن پیام به مهاجرین جنگ تحمیلی، بدون ذکر نام آقای منتظری گفتار و رفتار وی را به شدت مورد انتقاد قرار می دهند. این اقدام امام رحمه الله چهار روز مانده به عزل آقای منتظری است. امام رحمه الله با این اقدام و با این حرف هایشان به آنهایی که اهل فهم بودند، فهماند که آقای منتظری دیگر به درد این نظام نمی خورد.
اما اقدام دوم امام رحمه الله این بود که فرمودند برای رهبری، مرجعیت فعلی لازم نیست. ایشان در پاسخ به نامه ی آیت الله مشکینی که به امام رحمه الله نوشتند که اگر شما نظری دارید بفرمائید که ما می خواهیم متمم را بنویسیم، می فرمایند: «خواسته بودید نظرم را در متمم قانون اساسی بیان کنم. هر گونه آقایان صلاح دانستید عمل کنید و من نظری ندارم و دخالتی نمی کنم، فقط در مورد رهبری، ببینید ما که نمی توانیم نظام اسلامی را بدون سرپرست رها نماییم. باید فردی را انتخاب نماییم که از حیثیت اسلامی مان در جهان سیاست و نیرنگ دفاع کند- من از ابتدا معتقد بودم و اصرار داشتم که شرط مرجعیت لازم نیست. مجتهد عادلِ مورد تأیید خبرگان محترم سراسر کشور کفایت می کند. اگر مردم به خبرگان رأی دادند تا مجتهد عادلی را برای رهبری حکومتشان تعیین کنند، وقتی آنها هم فردی را تعیین کردند تا رهبری را به عهده بگیرد قهری او مورد قبول مردم است. در این صورت او ولی منتخب مردم می شود و حکمش نافذ است. در اصل قانون اساسی هم من این مساله را در سال ۵۸ گفتم. ولی دوستان در شرط مرجعیت پافشاری کردند و من هم قبول کردم. من در آن هنگام می دانستم که در آینده ی نه چندان دور این مساله قابل پیاده شدن نیست.»
بنابراین از نظر امام مرجعیت و اعلمیت شرط رهبری نیست. و اجتهاد و عدالت در کنار سایر خصوصیت های مجتهد جامع کافی است. اگر یک چنین کسی که از منظر امام رحمه الله شایسته ی رهبری است را خبرگان برگزید آن شخص بر مردم ولایت مطلقه دارد.
توضیح دادید که امام رحمه الله به چه دلیلی آیت الله منتظری را فاقد صلاحیت دانستند و ایشان را برای رهبری به هیچ وجه مناسب نمی دانستند و معتقد بودند اگر نظام و انقلاب به دست ایشان بیفتد همه ی تلاش ها از بین خواهد رفت. با عنایت به این که حضرت عالی در آن زمان در هیئت دولت بودید و مسئولیت وزارت اطلاعات را برعهده داشتید و با حضرت امام رحمه الله و آیت الله خامنه ای در ارتباط بودید، حضرت امام رحمه الله چه خصوصیت هایی را در آیت الله خامنه ای سراغ داشتند که ایشان را مورد تأیید قرار دادند و تاکید کردند که ایشان برای رهبری آینده مناسب هستند؟
قطعاً امام رحمه الله بدون دلیل سخنی نمی فرمودند. یعنی تا به یقین نمی رسیدند، سخن نمی گفتند. ولی من توضیحاتی را در مورد اقداماتی که امام رحمه الله در این حوزه انجام داده اند می دهم تا به یک جمع بندی درباره ی این سوال برسیم. به تعبیر دیگر، شایستگی آیت الله خامنه ای از منظر امام رحمه الله برای رهبری را ایشان جایی ننوشته اند و علناً سخنی نگفته اند، ولی قرائنی وجود دارد که امام رحمه الله کار را تمام کردند و با دلی آرام رفتند. اگر کسی برای ثمره ی خون شهدا و برای پس از خودش کاری نکرده باشد چگونه با دلی آرام می رود؟ این همه شهید و اسیر شدند، پس نظام را به چه کسی می خواهد بسپارد؟ آقای منتظری را هم که فرموده اند شایسته رهبری نیست.
امام رحمه الله اولآ به خواص خودش فرمود که نظر من آیت الله خامنه ای است. این گزارشی که آقای هاشمی رفسنجانی در مجلس خبرگان داد اگر در حضور افرادی نبود که همان ها هم در جلسه حضور داشتند، شاید در آن تشکیک می کردند. ولی با در نظر گرفتن شهادت خواص یاران امام رحمه الله و فرزند ایشان که در جلسه حضور داشتند، و حاج احمدآقا علاوه بر این از امام رحمه الله مطالبی را نقل کرده است، اگر خلاف گزارش می داد خود رهبر معظّم انقلاب که با شدت با رهبری خودش مخالفت کرد، اگر آقای هاشمی چشم در چشم آقای خامنه ای خلاف می گفت، که امام گفته آقای خامنه ای شایسته ی رهبری است، آیا آقای خامنه ای نمی گفت این چه حرفی است که تو می زنی؟
البته من از راه دیگری شنیدم که در آن جلسه آقای هاشمی به امام رحمه الله می گوید ما کسی را پس از آقای منتظری نداریم و شما هم می فرمایید آقای منتظری این چنین است، پس چه کسی جانشین است؟ امام رحمه الله می فرمایند آقای خامنه ای.
مجدداً یک نفر از حضار می گوید یا آقای موسوی اردبیلی که امام رحمه الله می فرمایند نه آقای خامنه ای. امام رحمه الله تاکید می کنند آقای خامنه ای. خب این قطعی است و هیچ شکی نیست که امام رحمه الله نظرشان ایشان بود. علاوه بر این خانم سیده زهرا مصطفوی، دختر امام رحمه الله در دوم آذر ماه سال ۷۶ می گوید: «من و تمام کسانی که از نزدیک با امام رحمه الله ارتباط داشتیم، شاهد بودیم که امام رحمه الله با کمری خمیده خیمه ی انقلاب را برپا نگه داشت و عَلَم آنرا به دست آیت الله خامنه ای سپرد تا راه امام رحمه الله و اسلام ناب و مبارزه با دشمنان قسم خورده ی خارجی و داخلی این ملت را پی بگیرد و در جنگ فقر و غنا تیشه بر زراندوزان زند و در خطاها و لغزش ها هدایت گر باشد و قدمی از انقلاب و اسلام منحرف نشود.
می گوید ما همه مان این را می دانستیم. «من مدت ها پیش از برکناری قائم مقام رهبری شخصاً از محضر امام رحمه الله درباره ی رهبری پرسیدم و ایشان از آیت الله خامنه ای نام بردند. از امام رحمه الله پرسیدم آیا شرط مرجعیت و اعلمیت در رهبری لازم نیست؟ ایشان نفی کردند. پس از ایشان درباره ی مراتب علمی آیت الله خامنه ای پرسیدم که صریحاً فرمودند ایشان اجتهادی که برای ولی فقیه لازم است را دارد.»
این علاوه ی بر آن خاطراتی هست که آیت الله هاشمی رفسنجانی در آن مجلس می گویند.
بله؛ اصلاً ایشان می گوید همه ی خانواده ی امام رحمه الله می دانستیم. بعد می گوید «ملت شریف ایران هم با درایت و با هوشیاری راه خود را و هدایت امام رحمه الله را تعیین رهبری یافت و شهادت آیت الله اردبیلی، آیت الله هاشمی رفسنجانی و اخوی عزیزم مرحوم حاج احمدآقا آن قهرمان مبارزه با استکبار و لیبرال ها و امین امام رحمه الله را با جان و دل پذیرفت. امروز هم در این انتخاب و انتخاب های دیگر رهرو راه امام می داند و در راه آرمان های خویش انحرافی نمی پذیرد. پس باید غافلان این نصیحت را بپذیرند که ما را به اطاعت کورکورانه متهم نکنند و ما را به علم خویش تحقیر نکنند و ما را با نوشته ها و سخنرانی ها نفریبند.»
علاوه بر این سخنان، اقدامات عملی امام رحمه الله هم بود. در نامه ی ۶۸/۰۱/۰۶ به آقای منتظری، امام رحمه الله نه تنها تصریح فرمودند وی برای رهبری پس از امام رحمه الله شایستگی ندارد، بلکه او سرنوشت خطرناکی در پیش دارد. اگر کسی امام رحمه الله را از نزدیک دیده باشد، ایشان از دوازده سالگی مواظب خودشان و زبان شان بوده اند- کسی جرأت نداشت جلوی ایشان حرف نادرستی درباره ی کسی بزند. امکان نداشت ایشان درباره ی کسی بدگویی کند، اما خطاب به آقای منتظری می گوید شما در آینده مطالبی خواهی نوشت که آخرتت را خراب تر خواهد نمود.
بنابراین امام رحمه الله دو اقدام اساسی برای زمینه سازیِ رهبری آقا انجام دادند. یکی همان تبیین خصوصیت های مجتهد جامع بود که در آن زمان بر هیچ کس جز آیت الله خامنه ای منطبق نبود و اعضای خبرگان، این را تشخیص دادند. گفتنی است وزنی که خبرگان اول داشت هیچ وقت تکرار نشد. یکی هم شرط مرجعیت بود. یعنی امام رحمه الله مرجعیت فعلی را برداشت. حالا امکان دارد در آینده مرجع تقلید هم رهبر بشود، همان گونه که الان آقا مرجع تقلید هستند. و لیکن وقت انتخاب، امام رحمه الله فرمودند مرجعیت را حذف کنید. [امام رحمه الله فرمود] من گفتم این مشکل برایتان درست می کند و این را حذفش کنید. باتوجه به این اقدام امام رحمه الله در کنار آن گفتار، خیلی روشن است که نظر امام رحمه الله چیزی جز این نبود.
اما یک دلیل دیگر هم در کنار اقدام گفتاری و اقدامات عملی امام رحمه الله هست و آن تجربه ی رهبری ایشان است. ۳۱ سال است که ایشان دارد این نظام را رهبری می کند. جریان های سیاسی مختلف کم و بیش با بنده ارتباط دارند، حتی مخالفان ایشان میگویند: جامعیت برای رهبری این نظام را هیچ کس جز آقا ندارد. البته حساب معاندان جداست.
در آن زمان جامعه ی ما نگران این مساله بود که اگر حضرت امام رحمه الله از دنیا بروند چه وضعیتی به وجود می آید. دشمنان ما هم که آماده گی ایجاد بلوا و آشوب و به هم زدن نظام را داشتند. با عنایت به این که حضرت عالی در آن زمان اشراف کاملی بر اوضاع و احوال داشتید، در سال ۶۷ و ۶۸ شرایط چگونه بود و انتخاب حضرت آقا برای رهبری چه تحولی را در این فضا و شرایط به وجود آورد؟
دیدگاه مسؤلان و افراد و جریان های سیاسی با مردم زمین تا آسمان فرق داشت. مردم آرام بودند و می دانستند که خدا تنهایشان نمی گذارد و خدا این راه را ادامه می دهد. ولی جریان های سیاسی حتی بعضی هایشان تصریح می کردند که این قبا یعنی جمهوری اسلامی فقط به تن امام رحمه الله می خورد.
می گفتن پس از امام رحمه الله این قبا به تن هیچ کس دیگری جور در نمی آید و از بین می رود. ایشان شخصیتی هستند که اصلاً هوای قدرت ندارند. من یک ذرّه در وجود ایشان هوس قدرت ندیدم. در این مدتی که من تا الان با ایشان معاشرت دارم، در وجودشان هوس شهادت دیدم ولی هوس قدرت ندیدم.
یک خاطره ای در اینباره عرض کنم. در روز اول جنگ، نخستین اتاق جنگ در سال ۵۹ در زیرزمین ستاد مشترک ارتش تشکیل شد در آن جلسه بنی صدر، حاج احمد آقا، آقای رجایی و فرماندهان جنگ و همه به غیر از امام رحمه الله بودند. در انتها جلسه یک نفر گفت حالا که جنگ شروع شده است خوب است یکی از حاضرین در جبهه حضور داشته باشد و کسی جز آقای خامنه ای اعلام آمادگی نکرد. ایشان گفت من می روم و دقیق یادم نیست فردای آن روز و یا پس فردای آن روز، ایشان را در فرودگاه دیدم که عازم جبهه اند. چند روز بعد هم که به اهواز رفتم، دیدم ایشان لباس جنگ پوشیده اند و در جنگ های نامنظم با شهید چمران مشغول فعالیت هستند.
بینی و بین الله من شهادت می دهم که ایشان آرزوی شهادت داشت، ولی آرزوی قدرت نداشت. همه ی اینها که پیش آمد خدا پیش آورد. یعنی رهبری ایشان چیزی جز تقدیر الهی نبود و یک قدم ایشان برای این کار برنداشت. من این را شهادت می دهم.
مجلس خبرگان روز ۱۴ خرداد سال ۶۸ این تصمیم را می گیرد که آیت الله خامنه ای را بعنوان رهبر پس از حضرت امام رحمه الله انتخاب نماید. حس شما پس از شنیدن این خبر چه بود؟
حس من هم مثل حس همه ی مردم بود، یعنی آرامش. حقیقتاً هیچ کس حتی بنده که مسئول اطلاعات بودم نمی دانستم که ایشان رهبر می شود.
هیچ کس نمی دانست ولی آرامشی در مردم و در خود بنده بود که این انقلاب را خداوند بی سرپرست نخواهد گذاشت. کمااینکه الان هم آن آرامش هست بحمدالله که این انقلاب به مقصد اصلی اش خواهد رسید. بر خلاف خیلی ها که به آینده ی انقلاب تردید دارند، من نسبت به آینده هیچ دغدغه ای ندارم و مطمئن هستم خداوند متعال این انقلاب را به انقلاب جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف متصل خواهد نمود.
منبع: آذر
